"National Learn-to-Row Day"

Πέρα από τις επιτυχίες σε Παγκόσμιο επίπεδο οι συμμετοχές στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα μειώνονται χρόνο με το χρόνο. Έτσι, η βάση από την οποία επιλέγονται οι καλύτεροι για να στελεχώσουν τις Εθνικές Ομάδες όσο πάει μικραίνει με αποτέλεσμα κάποτε το οικοδόμημα να καταρρεύσει. Στην ήδη επιβαρυμένη αυτή κατάσταση έρχεται να προστεθεί το θέμα της κατάργησης των κινήτρων για εισαγωγή στην Γ/θμια εκπαίδευση ή για επαγγελματική αποκατάσταση με αφορμή την ιστορία του ντόπινγκ της ομάδας της Άρσης Βαρών.
Πιστεύω ότι στα επόμενα χρόνια το πρόβλημα της Ελληνικής Κωπηλασίας δεν θα είναι η εξεύρεση αθλητών για την Εθνική Ομάδα ή η "παραγωγή" πρωταθλητών, αλλά γενικότερα η εξεύρεση αθλητών, καθώς πέρα από τους συλλόγους-πόλεις που ευημερεί το άθλημα και σχεδόν μονοπωλεί τα τοπικά αθλητικά δρώμενα (Ιωάννινα, Καστοριά, Πόρος κ.λ.π.), στις υπόλοιπες πόλεις, ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις, "κυνηγούν τους νέους αθλητές με το ντουφέκι".

Προφανώς το θέμα είναι μεγάλο και δεν καλύπτεται με "δυο-τρεις αράδες". Σε πρώτη όμως φάση μπορούμε να παρακινήσουμε την ΕΚΟΦΝΣ να δράσει προς αυτή την κατεύθυνση. Μία πρώτη ιδέα που συνηθίζεται πολύ στο εξωτερικό είναι η διοργάνωση εκδηλώσεων γνωριμίας (με ένα άθλημα, πανεπιστήμιο, επιχείρηση), όπου το κοινό ελεύθερα μπορεί να περιηγηθεί στους χώρους και να κάνει μια πρώτη γνωριμία.

Αφορμή για το περιεχόμενο του ποστ αποτέλεσε η "National Learn-to-Row Day" σε κάποια λίμνη στο Tallahassee(!!!!) κάπου στην Αμερική.

Εάν μπορούν αυτοί στο Tallahassee δεν μπορούμε εμείς;

Λοιπόν, σοβαρά μιλώντας τώρα, μπορεί η Ομοσπονδία να ξεχάσει μετά το Πεκίνο για λίγο τον πρωταθλητισμό, να συντονίσει όλους τους συλλόγους ανά την επικράτεια και μία ημέρα που θα ορίσουν να θεσπιστεί η "Εθνική Ημέρα Κωπηλασίας". Φυσικά, η εκδήλωση αυτή για να έχει επιτυχία θα πρέπει να τύχει και της ανάλογης προβολής από τα ΜΜΕ και πιστεύω ότι μια Ομοσπονδία έχει τη δύναμη να το κάνει αυτό (τζάμπα τα "κολλητηλίκια" με τον Μίνωα;)

Περιμένω σχόλια και άλλες προτάσεις στην ίδια κατεύθυνση.

15 σχόλια:

  1. Για να αναπτυχθεί η κωπηλασία και να μπορέσει να συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό παιδιών χρειάζεται τις κατάλληλες συνθήκες. Οι πόλεις που αναφέρεις παραπάνω (Ιωάννινα, Καστοριά, Πόρος) όπως καταλαβαίνεις και εσύ έχουν τις καλύτερες συνθήκες νερού αλλά και άλλων υποδομών και έτσι η δουλειά είναι εύκολη εκεί. Τώρα σύλλογοι που προσπαθούν να προπονηθούν στη θάλασσα θα πρέπει να κάνουν πολλαπλάσια προσπάθεια για να φέρουν και να κρατήσουν και ακόμα περισσότερο να αναδείξουν κάποιους αθλητές. Δυστυχώς οι περισσότερες λίμνες της Ελλάδας δεν έχουν κοντά τους κάποιες πόλεις ώστε να αναπτυχθεί η κωπηλασία. Τελικά πιστεύω ότι προσπάθειες εκ μέρους της ΕΚΟΦΝΣ σε αυτό τον τομέα πολύ μικρό αποτέλεσμα θα φέρουν. Δυστυχώς η ανάπτυξη της κωπηλασίας θέλει λίμνες, πλωτά ποτάμια ή μεγάλους φυσικούς κόλπους καθώς και πλωτό υλικό αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Όλα τα άλλα είναι ασπιρίνες. Η πρότασή σου για μετατόπιση του ενδιαφέροντος της ΕΚΟΦΝΣ από τον πρωταθλητισμό προς την ανάπτυξη με βρίσκει σύμφωνο. Μπορούμε να κάνουμε πολύ μεγάλη συζήτηση πάνω σ αυτό το θέμα. Περιμένω και τις γνώμες των υπολοίπων της παρέας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @κακός
    Κατ'αρχάς δεν μιλάω για ανάπτυξη του αθλήματος, αλλά για επιβίωση. Είναι εντελώς διαφορετικό. Άλλο, φεριπείν, να προσπαθείς να βελτιώσεις την πλεύση σου κι άλλο να τραβιέσαι από τα μαλλιά σου για να μην πνιγείς. Η ελληνική κωπηλασία οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στον πνιγμό.

    Επίσης η Θεσσαλονίκη με άθλιες συνθήκες νερού και υποδομών μάζευε στους Ομίλους της τη δεκαετία του '80 εκατοντάδες παιδιά και ο Ν.Ο.Θ. ήταν πολυνίκης επί σειρά ετών. Στον Πόρο μπορεί το νερό να είναι καλό από υποδομές τίποτε. Το Ναυτικό φιλοξενεί τις εγκαταστάσεις των συλλόγων. Απλά οι άνθρωποι εκεί, σοφά σκεπτόμενοι (και με βοηθό την τεράστια παράδοση του τόπου στο ναυταθλητισμό), δεν ίδρυσαν αθλητικούς συλλόγους 10 αθλημάτων, αλλά έριξαν το βάρος στην κωπηλασία. Έτσι οι διαρροές παιδιών με προσόντα αποφεύγονται.

    Σωστά αναφέρεις ότι οι λίμνες και τα ποτάμια χρειάζονται μεγάλες πόλεις κοντά για να αναπτυχθεί η κωπηλασία, αλλά επείδη δεν έχουμε τέτοιες δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να βρούμε έξυπνες και ίσως ανέξοδες λύσεις για την βελτίωση της ροής νέων αθλητών στους υπάρχοντες συλλόγους.
    Το σύγχρονο αθλητικό μάνατζμεντ έχει να προτείνει πολλές αποτελεσματικές λύσεις δοκιμασμένες στο διεθνή χώρο. Αυτό που λείπει εδώ είναι η βούληση, ο προγραμματισμός-σχεδιασμός και πάνω απ'όλα η συνέπεια στην εφαρμόγη. Είναι σαν τους ελέγχους της τροχαίας. Ντου για καμιά εβδομάδα και μετά ξεχνιούνται τα πάντα.

    Το θέμα της προσέλκυσης παιδιών έχει βέβαια και κοινωνικό-οικονομικές προεκτάσεις. Άλλα τα κίνητρα για τη γενιά μου τότε, άλλα τώρα. Διαφορετικά επίσης τα ερεθίσματα, οι ευκαιρίες στη διασκέδαση και τόσα άλλα.

    Η κεφαλή όμως του αθλητισμού μιας χώρας γενικότερα και ειδικότερα η Ομοσπονδία ενός αθλήματος οφείλουν να παρακολουθούν τις εξελίξεις και να προσαρμόζονται.
    Αυτά προς το παρόν. Περισσότερα στη συνέχεια.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για να μην παρεξηγηθώ, όταν μιλάω για πνιγμό δεν εννοώ άμεσα, ούτε ότι έχουμε πάρει την κάτω βόλτα ως άθλημα. Αντίθετα διανύουμε την καλυτερη περίοδο από πλευράς επιτυχιών και αυτό το οφείλουμε -όσο κι αν διαφωνείς- στον Ιταλό και στην παρούσα διοίκηση που τον προσέλαβε. Όμως η μείωση του συνολικού αριθμού παιδιών στα ΠΠ είναι επίσης μια πραγματικότητα και τα περι "πνιγμού" σε αυτό αναφέρονται. Και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που προβληματίζει και τον ίδιο τον Ποστιλιόνε, σύμφωνα με πληροφορίες μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ S Αrgentum @ Κακός
    Μέγα θέμα ξεκίνησε.
    argentum από τις δεκαετίες 80 - 90 που υπήρχαν πολλά παιδιά τι έχει απομείνει σήμερα;;
    Ελάχιστοι προπονητές και δύό γερομπλόγκερ.Μήπως το πρώτο ιεραρχικά πρόβλημα είναι η το πρόωρο σταμάτημα των αθλητών.Μήπως ο κωπηλατικός πληθυσμός πρέπει να είναι ισορροπημένος όχι μόνο παιδιά -παιδιά.Κακέ υπάρχουν πολλές περιοχές κατάλληλες για κωπηλασία απλώς η κωπηλασία δεν βρίσκετε εκεί και τι είναι η κωπηλασία; 1 σκάφος και ένας Γ.Κ. με μεράκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @mctsou
    Αντίθετα με το σεξ, εδώ το μέγεθος μετράει!:-)
    Όσο περισσότερα παιδιά έρθουν στο άθλημα τόσο αυξάνονται στατιστικά οι πιθανότητες για μεγάλα ταλέντα, για νέους που δεν θα σταματήσουν στα 18 κλπ. Το θέμα βέβαια της πρόωρης αποχώρησης από τον αθλητισμό είναι σύνθετο θέμα και σας παραπέμπω στην έρευνα του Κώστα Κουκουρή.
    Οπότε επιμένω στην άποψή μου ότι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ η ΕΚΟΦΝΣ πρέπει να εστιάσει σε τεχνικές προσέλκυσης νέων αθλητών, σε συνδυασμό φυσικά με κάποιες βασικές υποδομές, δηλαδή θέσεις σε βάρκα (φθηνές-προπόνησης). Τα άλλα έπονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σας θυμίζω ότι μετά την ευτυχή συγκυρία (κωλ.....δία, αλλιώς) να γεννηθούν σε κοντινές χρονιές και να παίξουν μαζί οι Γκάλης, Γιαννάκης, Φασούλας κλπ και να κερδίσουν το ΠανευρωπαΪκο το '87, τα γήπεδα γέμισαν παιδάκια και τόσα χρόνια τώρα η Ελλαδίτσα είναι υπερδύναμη στο μπάσκετ!
    Επειδή στην Κωπηλασία οι ομάδες μας δεν θα κερδίσουν ποτέ 5 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, πρέπει να προσελκύσουμε με μοντέρνες μεθόδους παιδιά στο άθλημα, ώστε να γεμίσουν οι σύλλογοι.
    Κι αν μου πείτε ότι είμαστε μικρή χώρα και η κωπηλασία δεν είναι τόσο δημοφιλής σαν το μπάσκετ, σας παραπέμπω στο παράδειγμα της Ν. Ζηλανδίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ s argentum
    Ωραίο παράδειγμα οι σπείρα σπείρα.
    Μεγάλο παιδί ήσουν τότε και πρέπει να θυμάσαι πως λειτουργούσαν οι κύριοι, πώς τους λέγαμε-νε γκάγκστερ,εκβιαστές , προδότες;;
    Λύση στο όνειρο πολλών παιδιών δεν βλέπω να υπάρχει(μόνο τούρκικο παιδομάζωμα ή ανατολικό γερμανικό)επιμένω στην κατευθυνση της ισορροπίας των ηλικιών (όχι ίσοι αριθμοί).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απο ότι φαίνεται,κατα τη γνώμη μου,οι προσπάθειες ηγεσίας και ιταλού,περιορίζονται κατα κύριο λόγο στις ομάδες των εφήβων και των νέων(U23).Απο μια ένοια είναι πολύ ορθό.Όμως τι γίνονται οι νέοι όταν γίνονται άνδρες? Ο κίνδυνος να σταματήσουν τον πρωταθλητισμό αν δεν τους προσέξουν λιγάκι είναι ακόμα πιο μεγάλος απο αυτο των εφήβων αφου πρέπει να κοιτάξουν σπουδές και δουλειά.Βλέπομε σήμερα πόσοι αποτελούν την ομάδα των ανδρών.Πολύμερος-Μούγιος,Χρήστου,Γαβριηλίδης-Τσομπανίδης-Τσίλης(U23)-Τζιάλας(U23) , Κουλουρίζος-Γκουντούλας Α και Ν.-Παππας και Κουρκούμπας,12 αθλητές όλοι κι όλοι.Μη μου πείτε πως δεν υπάρχουν άλλοι τόσοι που"σαπίζουν"στους ομίλους τους αντί να προπονιούνται κι αυτοί στα κοινόβια? Μη μου πείτε πως ενωμένοι όλοι οι όμιλοι δεν μπορούν να κάνουν επιτέλους και μια οκτάκωπο ανδρών?Ούτε αναπληρωματικούς δεν έχουν .Κι αν χρειασθούν παίρνουν από την ομάδα των Νέων. Ο ιταλός ήρθε να κάνει μία δουλειά.(όπως ο Ρεχάγκελ στο ποδόσφαιρο).Δεν νομίζω τον προσέλαβαν για να αναπτύξει το άθλημα στη χώρα μας αλλά να στείλει όσα πληρώματα γίνεται στο Πεκίνο (θα γίνει και γι αυτό κριτική όταν έλθει η ώρα να το θυμηθείτε) οπότε η ευθύνη βαραίνει την ηγεσία και μόνο.Και μη μου πείτε πως χρειάζονται χρήματα γιατι υπάρχουν και πάρα πολλά μάλιστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ s argentum
    Στο σεξ το μέγεθος μετράει μόνο για τις γυναίκες και για την GLRF.Στη κωπηλασία μόνο η ποιότητα μετράει.
    Αλλά επειδή πολύ το φιλοσοφούμε σκέφτηκα να κάνω μία ανάρτηση -κενή μονο τον τίτλο "πού;" και οι αναγνώστες του BLOG θα προτείνουν περιοχές που μπορεί να αναπτυχθεί το άθλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @s argentum
    Από την άλλη θα μου πεις η κωπηλασία είναι γένους θηλυκού και γκόμενα βαρβάτη είναι και το μέγεθος της θα το θέλει όσο να΄ναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @mctsou
    Επιμένεις να μας θεωρείς μάντεις! Ποιους εννοείς σπείρα-σπείρα; Την ομαδα μπάσκετ του '87 ή τους Νεοζηλανδούς; Και ΤΙ εννοείς με αυτό;
    Η "ισορροπία των ηλικιών (όχι ίσοι αριθμοί)" τι είναι; Καν'τα λιανά, δεν είμαστε στο μυαλό σου!

    @ ανωνυμε
    κανείς δεν είπε ότι ο Ιταλός θα μεγαλώσει τη βάση του αθλήματος και σαφώς δεν είναι αυτή η δουλειά του. Σε όλα τα ποστ αναφέρω ότι αυτό είναι δουλειά της ΕΚΟΦΝΣ. Απλά ο Ιταλός -απ'όσο ξέρω- εξέφρασε τον προβληματισμό του για τη φθίνουσα πορεία του αριθμού συμμετεχόντων στα ΠΠ

    @ mctsou
    GLRF??????????????????????

    "Στη κωπηλασία μόνο η ποιότητα μετράει"
    Όλοι με μικρό μέγεθος τα ίδια λέτε:-)
    Στα σοβαρά τώρα, σε όλα τα αθλήματα η ποιότητα βγαίνει μέσα απο την ποσότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ s argentum
    Ήσουν ποτέ ως μεγάλο παιδί στη Νεα Ζηλανδία για να Θυμάσαι κάτι;
    Φυσικά για τους άλλους μιλάω όχι για την παρουσία τους στην εθνική αλλά στις ομάδες λίγο πριν και μετά το 87.
    Αν πάλι δεν κατάλαβες ρώτα τον Ντούσαν Ίβκοβιτς τι εννοούσε.
    Πάνε ένα πρωινό σαββατοκύριακου σε 'ένα σύλλογο Αγγλίας και θα δεις την αναλογία.
    Δεν ρώτησες ποιος είναι ο ΓΚ μάντεψες;
    Λες λόγω μεγέθους να σταμάτησα την κωπηλασία και γιαυτό να επιβιώνουν πολλοί ΜΕΓΑΛΟΙ Μ@Λ@ΚΕΣ
    Η πρόταση μου είναι η ΕΚΟΦΝΣ να εκμεταλλευθεί το τεράστιο έμψυχο δυναμικό που μας κληροδότησε η δεκαετία του 80 και να κινηθεί στην δημιουργία νέων σωματείων.
    Γιαυτό πες δυο λόγια για τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες ενός σωματείου κοντα σε διώρυγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ mctsou

    -Η Νέα Ζηλανδία αναφέρθηκε ως παράδειγμα μικρής πληθυσμιακά χώρας με πολλά Ολυμπιακά μετάλλια στη Κωπηλασία, δηλαδή "αφού μπορούν αυτοί γιατί όχι κι εμείς"

    -Το μπάσκετ το ανέφερα, διότι η ποσότητα νέων που γέμισε τα γήπεδα μετά την επιτυχία του '87 έκανε τη χώρα μας να πρωταγωνιστεί όλα αυτά τα χρόνια στον Παγκόσμιο χώρο, συνεπώς για να στηρίξω το επιχείρημά μου περί προσέλκυσης νέων στην Κωπηλασία ως μοναδική ελπίδα βιωσιμότητας και προόδου του αθλήματος. Δεν εξετάζω τίποτε άλλο σχετικά με το μπάσκετ, ούτε "πως" ούτε "γιατί".

    -Τα περί βρετανικού κωπηλατικού συλλόγου δεν μου έλυσαν την απορία για την "αναλογία"

    -Τέλος, η πρόταση για δημιουργία συλλόγων σε μέρη όπου μπορεί να αναπτυχθεί το άθλημα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, καθώς αυτό θα συμβάλλει στην "ποσότητα". Είναι η καλύτερη πρόταση από τότε που ζητήσαμε με ποστ ιδέες. Πρώτα δηλαδή ανάπτυξη σε πλάτος για να 'ερθει ως επακόλουθο η ανάπτυξη σε ύψος.

    -Την πρόταση για κωπηλασία σε κάποια διώρυγα θα την κάνω ολοκληρωμένα σε ξεχωριστό ποστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Α, ξέχασα, αυτό για το "μέγεθος" δεν περιείχε υπονοούμενο, απλά αυτή η συζήτηση για ποσότητα και ποιότητα μου θύμισε το παλιό αστείο που λέγαμε: "Τι μετράει στο σεξ, το μέγεθος ή η τέχνη;" και αν απαντούσε ο άλλος "η τέχνη" τότε λέγαμε: "όλοι οι μικροψ....ληδες τα ίδια λέτε!!!!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή