ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ!!!!!!!!

Όλυμπος: Παντρεύτηκαν στα 2.803 μέτρα - Δείτε φωτογραφίες!

Αυτός ο γάμος τα είχε όλα. Τελετή σε υψόμετρο 2.803 μέτρων στον Oλυμπο, λίγο...χιόνι, έναν επώνυμο γαμπρό και μια κούκλα νύφη...
Είχε ακόμη κατάκοπους καλεσμένους που περπάτησαν 8 ώρες στο βουνό, άλλους που έφτασαν με ελικόπτερο και γλέντι μέχρι το πρωί δίπλα στη θάλασσα και σε συνθήκες...καύσωνα. Από τα 2.803 μέτρα σε υψόμετρο... 0. Ετσι, για να μείνει ο γάμος αξέχαστος.
Ο γνωστός φωτορεπόρτερ και υπερμαραθωνοδρόμος βουνού Γιάννης Κόντος έψαχνε την κατάλληλη ευκαιρία για να παντρευτεί την επί 20 χρόνια αγαπημένη του, γιατρό-πνευμονολόγο, Oλγα Βαρτζιώτη. Τη βρήκε στην 9η διοργάνωση του Διεθνούς Μαραθώνιου Ολύμπου, Olympus Marathon, που έγινε την Κυριακή στο βουνό των θεών.
«Για μας το βουνό είναι τρόπος ζωής. Αν δεν βρίσκαμε κάτι διαφορετικό να κάνουμε, δεν θα παντρευόμασταν ποτέ. Hταν μια φανταστική τελετή και όλοι το απολαύσαμε. Οι καλεσμένοι μας από όλο τον κόσμο, θα έχουν να μιλούν για χρόνια για την αξέχαστη εμπειρία που έζησαν», είπε στο «Eθνος» ο ευτυχισμένος γαμπρός, ο οποίος μετά το μυστήριο πήρε από το χέρι τη νύφη και έτρεξαν μαζί με τους κουμπάρους στο Olympus Marathon, τερματίζοντας μάλιστα σε αρκετά καλό χρόνο 9 ώρες και 14 λεπτά. Στη διαδρομή τα σωστικά συνεργεία και οι παρατηρητές του αγώνα τους έραιναν με ρύζι και ροδοπέταλα, τους εύχονταν «βίο ανθόσπαρτο και ανέφελο» και δέχονταν κουφέτα.
ΦΩΤΟ από ''Eθνος''
Ο γάμος οργανώθηκε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το ζευγάρι είχε αποφασίσει να πάρει μέρος στον Διεθνή Μαραθώνιο του Ολύμπου που συμπίπτει με την ημερομηνία της γνωριμίας του και αποφάσισε να γιορτάσει την επέτειό του με έναν ξεχωριστό γάμο.
Οι 80 καλεσμένοι άφησαν τα αυτοκίνητά τους στα Πριόνια το πρωί του Σαββάτου (23-06-2012), πήραν στα χέρια τα πράγματά τους και άρχισαν την ανάβαση. Ευτυχώς το προσκλητήριο το έγραφε ρητά, «δεν υπάρχει dress code», έτσι δεν χρειάστηκε να μεταφέρουν τουαλέτες, κοστούμια, γόβες και σκαρπίνια.
Μετά από 8 ώρες πεζοπορία, αργά το απόγευμα έφτασαν στο καταφύγιο Γιόσος Αποστολίδης, στη θέση Γκορτσιά, στα 2.760 μέτρα, όπου έστησαν ένα μικρό πάρτι και κατάκοποι κοιμήθηκαν. Οι πιο ηλικιωμένοι έφτασαν την Κυριακή, πριν από τον γάμο, με ελικόπτερο στο οροπέδιο των Μουσών. Το πρωί της Κυριακής οι καλεσμένοι ανέβηκαν άλλα 500 μέτρα, ως τα 2.803 μέτρα, στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, όπου τελέστηκε ο γάμος.
Στις 10.30 έφτασε και ένας ιερέας από το μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου, καβάλα στο μουλάρι, ενώ στο βάθος του μονοπατιού φάνηκε ο γαμπρός με την ορειβατική στολή του.
ΦΩΤΟ από ''Έθνος''
Ο Γιάννης και η Oλγα τήρησαν το έθιμο και πέρασαν το τελευταίο βράδυ πριν τον γάμο χωριστά. Ο Γιάννης ανέβηκε με τους πρώτους μαραθωνοδρόμους στο βουνό, έκανε μια στάση στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία για να παντρευτεί και συνέχισε τη διαδρομή. Η νύφη φορούσε άσπρα ρούχα ορειβασίας, ο γαμπρός μαύρα και φυσικά αθλητικά παπούτσια, όπως και οι καλεσμένοι.

Keep rowing HELLENIC ROWING





Intro to Dorney start



"Πατέρα, τα έμαθες τα νέα;"

16 χρόνια σήμερα από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου και το parapolitika.gr θυμάται τον επικήδειο του Γιώργου...


Συμπληρώνονται 16 χρόνια σήμερα από τον θάνατο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, o oποίος άφησε την τελευταία του πνοή στις 23 Ιουνίου του 1996. Λίγες μέρες αργότερα , όπου έγινε η κηδεία του, ο Γιώργος Παπανδρέου εκφώνησε έναν επικήδειο λόγο, που έμεινε στην μνήμη όλων από την φράση "Τα έμαθες τα νέα Πατέρα;"
16 χρόνια μετά η Ελλάδα του τότε δεν θυμίζει σε τίποτα την Ελλάδα του σήμερα. Και κυρίως οι Έλληνες έχουν αλλάξει και έχουν μεταλαχθεί σε έναν λαό που έχει χάσει την αισιοδοξία του, το κέφι του, την ταυτότητα του ίδως γιατί του μαθανε να ζει με ψευδαισθήσεις και με όνειρα που δεν ήταν στην ιδιοσυγκρασία του. Η φράση εκείνη "τα έμαθες τα νέα πατέρα" θα μπορούσε πλέον να περιλαμβάνει μια ολόκληρη λίστα από όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια, με πρωτεργάτη σε πολλά τον ίδιο το γιο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος σήμερα σίγουρα θα είχε να πει πολλά στον πατέρα του...
Ο επικήδειος της 26ης Ιουνίου από τον Γιώργο Α. Παπανδρέου:
Τετάρτη, 26 Ιουνίου 1996
Μητρόπολη Αθηνών
"Πατέρα,
Εχουμε να σου πούμε κάτι. Ακουσες τα νέα; Τρείς μέρες τώρα, εδώ στην Αθήνα, στην κοιτίδα του πολιτισμού, κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, λαός έρχεται από παντού, από την Θρακη και την Μακεδονία, από την άκρη του Αιγαίου μέχρι τα Επτάνησα, από τις βουνοκορφές της Ηπείρου μέχρι τις πανέμορφες ακρογιαλιές της Πελοποννήσου και της ηρωϊκής Κρήτης.
Ερχονται με πλοία, με αεροπλάνα, με κάθε τρόπο, πεζοί, ακόμα και σε αναπηρικά καροτσάκια. Ηλικιωμένοι, σαν τις αιωνόβιες ελιές, και νέοι σαν την αυγή. Ολοι αυτοί έρχονται πατέρα, για να τιμήσουν ένα σπουδαίο άνθρωπο, όπως λένε, τον άνθρωπο που τους βοήθησε, τον άνθρωπο που αγάπησαν.
Γι' αυτά τα νέα θέλουμε να σου μιλήσουμε.
Εδώ στους δρόμους της Αθήνας, και κατά πως λέγουν σε όλη τη γή, ο κόσμος μιλάει για έναν άνδρα. Είναι δυνατόν ένας άνδρας να έχει διανύσει τόσα μίλια;
Λένε ότι μιλούσε γιά γνωστά πλήν ξεχασμένα πράγματα, όπως την Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την Ειρήνη και την Ισότητα. Λένε ότι τρόμαξε τους δυνατούς και τους κραταιούς, ότι ξεσήκωσε τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους. Μάγεψε με φράσεις όπως "Η Ελλάδα στους Ελληνες," "Ο Στρατός ανήκει στο λαό," "Ο κυρίαρχος λαός." και η "Εθνική Ανεξαρτησία."
Λένε πως υπερασπίστηκε της μικρές και αδύναμες χώρες, όπως την Κύπρο και την Παλαιστίνη, και ότι στήριξε τους Αραβες, τους Ινδούς, και τους Αφρικανούς.
Πατέρα, άσε μας να σου μιλήσουμε γιά κείνον.
Οταν η κόρη του η Σοφία είχε άγχος στις εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, την παρότρυνε να φροντίζει την ψυχή της. "Να σέβεσαι την ζωή σου," της έλεγε. Οταν ο Νίκος στα δεκατέσσερα του έκλαψε γιά τον πρώτο του έρωτα, του είπε ότι αυτο ήταν "καλό σημάδι." "Υποφέρεις," του είπε, "άρα ζείς." Στον Ανδρίκο, όταν διάβαζε φιλοσοφία, του είπε ότι δεν είναι ανάγκη να διορθώνει τον Πλάτωνα. Και ακόμα, παραδόθηκε στην Χούντα, όταν απειλήθηκε με όπλο η ζωή του μεγαλύτερου γιού του, τον Γιώργο.
Ο άνδρας αυτός για τον οποίον σου λέμε πατέρα, είχε μιά σύντροφο που στάθηκε στο πλευρό του γιά πολλά χρόνια, μιά γυναίκα που του χάρησε τέσσερα παιδιά και που του απάλυνε το βάρος. Ξέρουμε ότι την αγάπησε πολύ και ότι και εκείνη τον αγάπησε με όλη της την καρδιά.
Κοντά του, στο πλευρό του αδιάκοπα, στάθηκε και μιά άλλη γυναίκα τα τελευταία χρόνια της ζωής του, μιά γυναίκα δυνατή, που τον βοήθησε με τόλμη, σε δύσκολες στιγμές.
Αυτός ο άνδρας λοιπόν, έμαθε από τον πατέρα του γιά την Ιθάκη και κατόπιν παρέδοσε στα δικά του παιδιά τις δικές του αναζητήσεις, τις δικές του Ιθάκες, γιά να συνεχίσουν το ταξίδι.
Θέλουμε να σου πούμε πατέρα, ότι ο άνθρωπος αυτός έφυγε από τον κόσμο μαχητής, όρθιος, λεβέντης, με αξιοπρέπεια. Ο άνδρας αυτός, πατέρα, δέν έφυγε σιωπηλά μέσα στο βαθύ σκοτάδι της νυχτάς, έφυγε με το θόρυβο χιλιάδων φωνών, έφυγε με τα χειροκροτήματα ενός ολόκληρου λαού.
Πατέρα, θέλουμε να σου μιλήσουμε με τον ίδιο τρόπο όπως κάθε φορά που συνέβαινε κάτι σημαντικό. Τα νέα είναι τα εξής: ένας σπουδαίος άνδρας, ένας μεγάλος επαναστάτης, ο πατέρας μας, έφυγε.
Και θέλουμε να σου πούμε κάτι ακόμα: Σε Αγαπάμε. Ολοι που μαζεύθηκαν εδώ σε αγαπάνε. Ολοι μας ορφανέψαμε.
Γειά σου, πατέρα"

KEEP ROWING GREECE

Για κολύμπι ο Alan Campbell

Για κολύμπι ο Alan Campbell και καζούρα από τους συναθλητές του. Φήμες λένε ότι τον σαμποτάρισε ο Φιλίπι γιατί χρησιμοποιούσε Wintech

Δημόσια έκκληση απο Τσίλη Τζιάλλα για τον ΝΟΙ

Δημόσια έκκληση απο Τσίλη Τζιάλλα για τον ΝΟΙ
Σε δεινή θέση βρίσκεται το τελευταίο διάστημα ο Ναυτικός Όμιλος Ιωαννίνων εξαιτίας του υπέρογκου προστίμου ύψους 110.000 ευρώ  που του επιβλήθηκε από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου. Ένα πρόστιμο που μπορεί να υποχρεώσει τον ΝΟΙ ακόμη και σε αναστολή λειτουργίας τινάζοντας στον αέρα αυτό το σημαντικό αθλητικό οικοδόμημα της Ηπείρου.
Στο θέμα αναφέρθηκαν δυο αθλητές του ΝΟΙ και μέλη της Ολυμπιακής ομάδας κωπηλασίας Γιάννης Τσίλης και Γιώργο Τζιάλλας.
 «Η προοπτική να μπει λουκέτο στο Ν.Ο.Ι., αφού αδυνατεί να πληρώσει ένα τόσο μεγάλο ποσό είναι ότι χειρότερο για μας, σε μια περίοδο που ετοιμαζόμαστε για την Ολυμπιάδα», ανέφερε σε δηλώσεις του ο Γ. Τσίλης, εκφράζοντας τη λύπη του για την άδικη, όπως τη χαρακτήρισε, μεταχείριση του ιστορικού σωματείου της πόλης μας από την Πολιτεία. «Ο Ναυτικός Όμιλος έχει προσφέρει τόσα πολλά στην ελληνική Κωπηλασία όλα αυτά τα χρόνια και το Κράτος έτσι του δείχνει την ευγνωμοσύνη του. Δεν φτάνει που δεν τον στηρίζουν οικονομικά, του επιβάλλουν και πρόστιμο από πάνω, οδηγώντας τον μ' αυτό τον τρόπο σε κλείσιμο», τόνισε χαρακτηριστικά.
Από την πλευρά του ο Γιώργος Τζιάλλας εξέφρασε την έντονη ανησυχία του, καθώς ενδεχόμενη αναστολή λειτουργίας του Ν.Ο.Ι. θα δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα, τόσο όσον αφορά την ολοκλήρωση της προετοιμασίας των δύο πρωταθλητών ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, όσο και για την μετέπειτα διεθνή αγωνιστική πορεία τους. Όπως σημείωσε, «ο Ν.Ο.Ι., η Διοίκηση και οι προπονητές του βρίσκονται διαρκώς στο πλευρό μας και μας στηρίζουν σε κάθε προσπάθεια που κάνουμε, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Από την πρώτη ημέρα που ξεκινήσαμε την Κωπηλασία δεν έχουμε πληρώσει ούτε ένα ευρώ για προπονήσεις, βάρκες κ.λ.π., όπως δεν πληρώνει και κανένας άλλος αθλητής του Ομίλου μας».
Ο Γ. Τζιάλλας χαρακτήρισε αδιανόητο αυτό που συμβαίνει κι εξέφρασε την ελπίδα η Κτηματική Υπηρεσία να κατανοήσει την αδικία που γίνεται σε βάρος του Ν.Ο.Ι. και να αναθεωρήσει την απόφασή της για το πρόστιμο.
Οι δύο Γιαννιώτες πρωταθλητές κατέληξαν στις δηλώσεις τους απευθύνοντας δημόσια έκκληση προς την Πολιτεία, την Περιφέρεια Ηπείρου και το Δήμο Ιωαννιτών να στηρίξουν με κάθε τρόπο το Ναυτικό Όμιλο στην υπόθεση του προστίμου που του επιβλήθηκε για... καταπάτηση παραλίμνιας περιοχής, λαμβάνοντας υπόψη την πολύχρονη ιστορία του σωματείου τους και την ανεκτίμητη αθλητική προσφορά του στην περιοχή μας.
ΑΠΌ ΤΟ  KOPILASIA.GR

Δεύτερη, τρίτη , τέταρτη και έκτη θέση τα Ελληνικά πληρώματα στο Παγκόσμιο κύπελλο κωπηλασίας 2012

Με την ολοκλήρωσή  και του τρίτου αγώνα του Παγκοσμίου κυπέλλου τα Ελληνικά πληρώματα κατέλαβαν τις παρακάτω θέσεις
Διπλό ελαφρύ γυναικών 2η θέση .
Δίκωπος ανδρών  3η θέση.
Τετράκωπος ανδρών 4η θέση.
Διπλό ελαφρύ ανδρών 6η θέση.
Τα Ελληνικά πληρώματα συμμετείχαν σε 2 από τους 3 αγώνες του κυπέλλου.
Στη 10 θέση στο σύνολο η Ελλάδα.





2012 Samsung World Rowing Cup Standings

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ

Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα

Η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα πρωτογιορτάστηκε στις 19 Ιουνίου 1910 και έκτοτε γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Με δώρα απ' όλη την οικογένεια τιμώνται ο πατέρας, ο παππούς ή ο προπάππους.

Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα ήταν η Αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Τζάκσον Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας.

Σχετικός Δικτυακός Τόπος:
Και το λογότυπο της  Google για την σημερινή γιορτή,κάντε κλικ πάνω του για περισσότερες πληροφορίες.




Καραγκούνης όι όι όιιιιιιιιιιιιιι


Mε μια δίκωπο στην Βασιλική ρεγκάτα του Χένλεϊ

Ατύχημα ο Mahe

Speed bump in Munich

After the journey I have had over the past four years, I was hoping the ‘excitement’ was behind me and I could have a ‘boring’ year training and competing without incident.

So far this year, that is pretty much what has happened, I have only missed a couple of sessions when my back flared up for a couple of days in March. Training has been going really well and in the last couple of weeks I have made some good gains at higher rates culminating in a very good race in Amsterdam last week. This has set me up well for the World Cup this weekend and the Olympics in six weeks time.

Unfortunately the ‘boring’ times couldn’t continue and yesterday as I was out riding my bike I had another collision with a car, which has meant the past 24 hours spent in hospitals rather than out on the lake.

Yesterday afternoon I was out doing my session on my bike as usual. I had ridden about 25KM and was just thinking of heading back toward home. I came around a roundabout turning left, I saw a car stopped at the give way waiting to go straight through and thought they were stopped waiting for me (I am a little more cautious after last years experience in Bled) Unfortunately they hadn’t seen me and as I was about to go in front of them they pulled out and hit me. The car impacted on my right foot and then hit the back wheel of my bike sending my bike skidding sideways as I fell straight to the road landing on my right shoulder and hip. I got off the ground feeling shaken up and winded through my ribs, I could immediately feel my right shoulder, ribs and hips but when I looked at my arms and legs they got away with only a few grazes. I thought I would be Ok and could continue my ride. I picked up my bike, which seemed to have very little damage, bar the back wheel, unfortunately it wasn’t rideable so the lady that had hit me kindly offered to drop me home.

The language barrier meant we couldn’t understand each other very well so I was left trying to work out how badly I was hurt. During the trip I felt like things were improving and by the time we arrived home and switched details I thought I had got away pretty scot-free. Unfortunately as the adrenaline wore off and I had time to get organised and ice my wounds, reality looked a little more serious. My foot was sore but going to be fine, my right hip was very sore to touch but seemed like it was just impact and bruising but my right shoulder and top left rib were pretty painful and I didn’t have much movement in my right arm, with our physio suspecting an AC joint problem, so it was off to the doctor to get it checked out.

As the night went on the pain increased and I think the lack of food coupled with the pain and shock made me feel pretty queezy. There were a few stops outside for fresh air and when the doctor examined me and pushed the sore points I was eyeing up the nearest rubbish bin.

We were sent off to the hospital and were amazed with the German efficiency as we saw the doctor, had xrays, ultra sound scans, got all the results and at 1am as we were leaving were told we had a 9am MRI date and appointment with the specialist straight afterward this morning. Amazing service.

The Nausea continued most of the night.  The x-rays took double the time as I had to keep sitting down and have a cold flannel applied to my neck. Thankfully after the x-ray our quick thinking physio Craig bought me the magic cure (a Coke Cola) and 10minutes later I was right as rain.

Initial diagnosis is that thankfully nothing is broken, I have a level 2 (level 1 is mild, 2 not too bad and 3 and beyond very serious) AC joint injury. Basically the AC joint is where the collar bone joins the shoulder blade at the point of your shoulder, through the impact of hitting the road these two bones have separated slightly, stretching the ligaments (the next level is a rupture which thankfully hasn’t happened). This means I am likely to be back on the bike (initially on a stationary trainer) within the next day or so. Thankfully my lower body is fine and my hip doesn’t inhibit movement.  I should be back in the boat and fully training somewhere between a week and three weeks, depending on progress.

I had a very poor sleep last night and was in a lot of pain but have woken up this morning feeling much better and have already gained a lot of movement back in my arm. The World Cup starts tomorrow and while at this stage I am a long shot to start, if I keep improving and the specialist clears me I might even be back racing tomorrow. Ill be positive and aim for that and worst case Ill be back to normal training next week, which shouldn’t effect my Olympic build up too much.

I am hoping this will be the final ‘exciting’ moment of this tour and I can get back to normal training and Olympic preparation shortly. The aim is to have a normal preparation and hopefully avoid any more crashes between now and then.

I am thankful that I got away without any serious injury and am confident in my bodies healing powers making this just a small speed bump in the road rather than a detour or road block. I won a World Championship gold 8 days after my bike crash last year, so it may still prove to be an unfortunate lucky charm!

Kρέμασε τα κουπιά της η Tracy Cameron

Two-time world champion and Olympic bronze medalist Tracy Cameron has made the decision to retire from rowing.

"I am following my heart and moving forward," said Cameron. "This is a very difficult decision - I believe in the Olympic values and have lived my life with excellence, respect and friendship at the forefront of everything that I do. With those values as my guide, I knew that I could no longer stay in the double."

Cameron won the 2008 Olympic bronze medal (lightweight women's double) with Melanie Kok before teaming with Lindsay Jennerich to win the 2010 World title. Cameron has been one of Canada's top lightweight women for the last eight years. She was a member of the lightweight quad that won the Worlds in 2005. Last year, injury kept her from the lightweight women's double event at World Championships, which is the only boat for lightweight women in the Olympic programme.

She proved herself to still be one of the top lightweight women rowers in the country during selection this year and was selected to compete in the World Cup race held in Lucerne, Switzerland two weeks ago. However, the chemistry in the double that brought this same combination to the gold medal position at the 2010 World Championships has been lacking in this final build up to the Olympics, and she has decided to leave the training centre.

A native of Shubenacadie, Nova Scotia, Cameron began rowing while attending the University of Calgary in 2000.

"Tracy is an amazing athlete and an inspiration to many who know her," said Peter Cookson, Rowing Canada Aviron High Performance Director. "I wish her all the best in her future pursuits and thank her for all she has done for our sport and her country."

Canada has not yet officially announced its Olympic rowing team, but is expected to do so later this month.

Γαμήλιο δώρο.


8 κουπιά στην εξέδρα , με ένα δρομολόγιο

Coach Tricks: The Oar-Carry Strap
posted on May 16, 2012
4

click for full-size image!
Off to the races, hands-free
click for full-size image!
Neatly stacked, cinched at one end,
tied on the other=good to go
click images for full-size version
contributed by John FX Flynn, row2k
This hack, sent in by Fordham assistant coach Nick Dawe, combines two of a Rowing Hack's favorite things: it is simple & makes things easier -- heck, it even makes good use of another of our favorite things: the boat strap.

To get all full eight's worth of oars to the dock, Dawe doesn't need spare rowers or more than one trip: all he needs is a boat strap, and a set of neatly stacked oars. He cinches the buckle end to the inboard end of the oars, then runs the strap down and ties a knot about 3 feet from the blades.

With the little bit of play in the strap, he can hoist the whole thing on his shoulder and make it to the dock in no time, with his hands free for shoes, tools, or even just a nice cup of coffee--in other words, pretty much any of the other things you might wish you could also be bringing with you to the dock when your hands are full of blades.

This neat bit of strap work has to come in pretty handy at races like the Vails and Stotes, where you--and the oars--can be in for a pretty long haul between the docks and your trailer. We bet though, that this would be a godsend at any race where you find yourself carrying oars back and forth all weekend, which is to say, at pretty much every regatta.

Dawe's trick comes with a few tips: the knot up near the blades needs to be pretty tight and, if the oars are not stacked neatly, they could shift and loosen the knot. Like any good trick, this maneuver probably requires a few practice runs. Once you've got it down though, Dawe assures us, you can tie and untie the bundle pretty quickly on the dock…probably faster than it takes pretty much any nine rowers to put on all of their shoes.
Have a hack that helps you on Race Day? Share your tips--and hacks--in the comments below.

Have a great rowing hack for future inclusion here? Send it to us!

Comments

Log in to comment

Shift, not settle
05/20/2012  6:47:21 AM
I tried this out for the first time at Stotes this weekend. Overall a great hack, and here are my observations: 1) The strap is much tighter if you put half the oars facing the opposite direction. You probably won't have enough time to do this on the recovery dock though. 2) You don't want too much slack in the carry strap, maybe just a little looser than taught. Otherwise it will sag down to your waist and start to hurt your hips on repeated trips. Tough on the plus side, you'll look like you're holding a heavy machine gun. Ratatatatat!

GoBlue!
05/16/2012  2:27:10 PM
I taught the kid everything that he knows. Glad to see that he is spreading the word. If you are really crafty you triple down and take that same strap and string all the rowers shoes on the strap and carry them right off the dock. Turns you into a one man launching machine.

row2k
05/16/2012  6:24:59 PM
One man launching machine, eh? Sounds like a good future Hack column!


Sarge
05/16/2012  2:09:38 PM
As a rower, I always enjoy carrying oars to the launching site. Gives me a chance to get a little more in the groove, take a look at the launching scene and so on. Great idea for the return trip though!

Joh
05/16/2012  10:10:16 AM
Nice Hack. Seeing many people carry 1 or 2 blades at a time this past weekend at Quinsigamond, this could be a time saver.

Olympic gold medallist Duncan Free retires from rowing

Olympic gold medallist Duncan Free retires from rowing

 0
Duncan Free
CALLING TIME: Duncan Free, who was hit by a car on the Gold Coast last year, has retired. Source: AP
FOUR-time Olympian Duncan Free has retired from rowing because of continuing fitness issues arising from a car accident last year.
Free, who partnered Drew Ginn to an epic gold medal victory in the men's pair at the Beijing Olympics in 2008, succumbed to an persistent rib cartilage issue.
He had been attempting to qualify for the London Games with the Australia shadow Olympic squad in Europe.
Free seemed London bound until hit by a car while cycling on the Gold Coast in May last year.
He sustained a fractured right femur in the accident but also longer term complications that caused stress fractures in his ribs.
"The decision was tough and I'm extremely disappointed," the 39-year-old Queenslander said from the Australian Institute of Sport's European Training Centre in Varese, Italy.
"I am quite proud that I was able to come back from the accident and trial for the Olympic Team, as 12 months ago I was unsure if I would ever be able to row again.
"I gave it my best crack and hung in there for as long as I could, but the body couldn't keep up as we were running out of time."
Rowing Australia High Performance Director Andrew Matheson said Free had been one of the world's finest rowers of his generation.
"Over the past two decades Duncan established himself as one of Australia and the world's most successful rowers," Matheson said.
"Duncan's rowing ability was personified by the fact that not only was he Australia's leading sculler for over a decade, but he then made the switch into sweep oar rowing and won Olympic gold.
"His accident last year was always going to be difficult to overcome but his character and determination was incredible and typify the man he is.
"He still has an important part to play in Australian rowing and will be able to pass on a great deal of knowledge."
Free, who made his debut for the Australian Rowing Team in 1994 as part of the men's quad scull, competed at 10 world championships for two gold and two bronze medals.