"Πατέρα, τα έμαθες τα νέα;"
16 χρόνια σήμερα από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου και το parapolitika.gr θυμάται τον επικήδειο του Γιώργου...
Συμπληρώνονται 16 χρόνια σήμερα από τον θάνατο του ιδρυτή
του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, o oποίος άφησε την τελευταία του πνοή στις
23 Ιουνίου του 1996. Λίγες μέρες αργότερα , όπου έγινε η κηδεία του, ο
Γιώργος Παπανδρέου εκφώνησε έναν επικήδειο λόγο, που έμεινε στην μνήμη
όλων από την φράση "Τα έμαθες τα νέα Πατέρα;"
16 χρόνια μετά η Ελλάδα του τότε δεν θυμίζει σε τίποτα την Ελλάδα του σήμερα. Και κυρίως οι Έλληνες έχουν αλλάξει και έχουν μεταλαχθεί σε έναν λαό που έχει χάσει την αισιοδοξία του, το κέφι του, την ταυτότητα του ίδως γιατί του μαθανε να ζει με ψευδαισθήσεις και με όνειρα που δεν ήταν στην ιδιοσυγκρασία του. Η φράση εκείνη "τα έμαθες τα νέα πατέρα" θα μπορούσε πλέον να περιλαμβάνει μια ολόκληρη λίστα από όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια, με πρωτεργάτη σε πολλά τον ίδιο το γιο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος σήμερα σίγουρα θα είχε να πει πολλά στον πατέρα του...
Ο επικήδειος της 26ης Ιουνίου από τον Γιώργο Α. Παπανδρέου:
Τετάρτη, 26 Ιουνίου 1996
Μητρόπολη Αθηνών
"Πατέρα,
Εχουμε να σου πούμε κάτι. Ακουσες τα νέα; Τρείς μέρες τώρα, εδώ στην Αθήνα, στην κοιτίδα του πολιτισμού, κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, λαός έρχεται από παντού, από την Θρακη και την Μακεδονία, από την άκρη του Αιγαίου μέχρι τα Επτάνησα, από τις βουνοκορφές της Ηπείρου μέχρι τις πανέμορφες ακρογιαλιές της Πελοποννήσου και της ηρωϊκής Κρήτης.
Ερχονται με πλοία, με αεροπλάνα, με κάθε τρόπο, πεζοί, ακόμα και σε αναπηρικά καροτσάκια. Ηλικιωμένοι, σαν τις αιωνόβιες ελιές, και νέοι σαν την αυγή. Ολοι αυτοί έρχονται πατέρα, για να τιμήσουν ένα σπουδαίο άνθρωπο, όπως λένε, τον άνθρωπο που τους βοήθησε, τον άνθρωπο που αγάπησαν.
Γι' αυτά τα νέα θέλουμε να σου μιλήσουμε.
Εδώ στους δρόμους της Αθήνας, και κατά πως λέγουν σε όλη τη γή, ο κόσμος μιλάει για έναν άνδρα. Είναι δυνατόν ένας άνδρας να έχει διανύσει τόσα μίλια;
Λένε ότι μιλούσε γιά γνωστά πλήν ξεχασμένα πράγματα, όπως την Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την Ειρήνη και την Ισότητα. Λένε ότι τρόμαξε τους δυνατούς και τους κραταιούς, ότι ξεσήκωσε τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους. Μάγεψε με φράσεις όπως "Η Ελλάδα στους Ελληνες," "Ο Στρατός ανήκει στο λαό," "Ο κυρίαρχος λαός." και η "Εθνική Ανεξαρτησία."
Λένε πως υπερασπίστηκε της μικρές και αδύναμες χώρες, όπως την Κύπρο και την Παλαιστίνη, και ότι στήριξε τους Αραβες, τους Ινδούς, και τους Αφρικανούς.
Πατέρα, άσε μας να σου μιλήσουμε γιά κείνον.
Οταν η κόρη του η Σοφία είχε άγχος στις εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, την παρότρυνε να φροντίζει την ψυχή της. "Να σέβεσαι την ζωή σου," της έλεγε. Οταν ο Νίκος στα δεκατέσσερα του έκλαψε γιά τον πρώτο του έρωτα, του είπε ότι αυτο ήταν "καλό σημάδι." "Υποφέρεις," του είπε, "άρα ζείς." Στον Ανδρίκο, όταν διάβαζε φιλοσοφία, του είπε ότι δεν είναι ανάγκη να διορθώνει τον Πλάτωνα. Και ακόμα, παραδόθηκε στην Χούντα, όταν απειλήθηκε με όπλο η ζωή του μεγαλύτερου γιού του, τον Γιώργο.
Ο άνδρας αυτός για τον οποίον σου λέμε πατέρα, είχε μιά σύντροφο που στάθηκε στο πλευρό του γιά πολλά χρόνια, μιά γυναίκα που του χάρησε τέσσερα παιδιά και που του απάλυνε το βάρος. Ξέρουμε ότι την αγάπησε πολύ και ότι και εκείνη τον αγάπησε με όλη της την καρδιά.
Κοντά του, στο πλευρό του αδιάκοπα, στάθηκε και μιά άλλη γυναίκα τα τελευταία χρόνια της ζωής του, μιά γυναίκα δυνατή, που τον βοήθησε με τόλμη, σε δύσκολες στιγμές.
Αυτός ο άνδρας λοιπόν, έμαθε από τον πατέρα του γιά την Ιθάκη και κατόπιν παρέδοσε στα δικά του παιδιά τις δικές του αναζητήσεις, τις δικές του Ιθάκες, γιά να συνεχίσουν το ταξίδι.
Θέλουμε να σου πούμε πατέρα, ότι ο άνθρωπος αυτός έφυγε από τον κόσμο μαχητής, όρθιος, λεβέντης, με αξιοπρέπεια. Ο άνδρας αυτός, πατέρα, δέν έφυγε σιωπηλά μέσα στο βαθύ σκοτάδι της νυχτάς, έφυγε με το θόρυβο χιλιάδων φωνών, έφυγε με τα χειροκροτήματα ενός ολόκληρου λαού.
Πατέρα, θέλουμε να σου μιλήσουμε με τον ίδιο τρόπο όπως κάθε φορά που συνέβαινε κάτι σημαντικό. Τα νέα είναι τα εξής: ένας σπουδαίος άνδρας, ένας μεγάλος επαναστάτης, ο πατέρας μας, έφυγε.
Και θέλουμε να σου πούμε κάτι ακόμα: Σε Αγαπάμε. Ολοι που μαζεύθηκαν εδώ σε αγαπάνε. Ολοι μας ορφανέψαμε.
Γειά σου, πατέρα"
16 χρόνια μετά η Ελλάδα του τότε δεν θυμίζει σε τίποτα την Ελλάδα του σήμερα. Και κυρίως οι Έλληνες έχουν αλλάξει και έχουν μεταλαχθεί σε έναν λαό που έχει χάσει την αισιοδοξία του, το κέφι του, την ταυτότητα του ίδως γιατί του μαθανε να ζει με ψευδαισθήσεις και με όνειρα που δεν ήταν στην ιδιοσυγκρασία του. Η φράση εκείνη "τα έμαθες τα νέα πατέρα" θα μπορούσε πλέον να περιλαμβάνει μια ολόκληρη λίστα από όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια, με πρωτεργάτη σε πολλά τον ίδιο το γιο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος σήμερα σίγουρα θα είχε να πει πολλά στον πατέρα του...
Ο επικήδειος της 26ης Ιουνίου από τον Γιώργο Α. Παπανδρέου:
Τετάρτη, 26 Ιουνίου 1996
Μητρόπολη Αθηνών
"Πατέρα,
Εχουμε να σου πούμε κάτι. Ακουσες τα νέα; Τρείς μέρες τώρα, εδώ στην Αθήνα, στην κοιτίδα του πολιτισμού, κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, λαός έρχεται από παντού, από την Θρακη και την Μακεδονία, από την άκρη του Αιγαίου μέχρι τα Επτάνησα, από τις βουνοκορφές της Ηπείρου μέχρι τις πανέμορφες ακρογιαλιές της Πελοποννήσου και της ηρωϊκής Κρήτης.
Ερχονται με πλοία, με αεροπλάνα, με κάθε τρόπο, πεζοί, ακόμα και σε αναπηρικά καροτσάκια. Ηλικιωμένοι, σαν τις αιωνόβιες ελιές, και νέοι σαν την αυγή. Ολοι αυτοί έρχονται πατέρα, για να τιμήσουν ένα σπουδαίο άνθρωπο, όπως λένε, τον άνθρωπο που τους βοήθησε, τον άνθρωπο που αγάπησαν.
Γι' αυτά τα νέα θέλουμε να σου μιλήσουμε.
Εδώ στους δρόμους της Αθήνας, και κατά πως λέγουν σε όλη τη γή, ο κόσμος μιλάει για έναν άνδρα. Είναι δυνατόν ένας άνδρας να έχει διανύσει τόσα μίλια;
Λένε ότι μιλούσε γιά γνωστά πλήν ξεχασμένα πράγματα, όπως την Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την Ειρήνη και την Ισότητα. Λένε ότι τρόμαξε τους δυνατούς και τους κραταιούς, ότι ξεσήκωσε τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους. Μάγεψε με φράσεις όπως "Η Ελλάδα στους Ελληνες," "Ο Στρατός ανήκει στο λαό," "Ο κυρίαρχος λαός." και η "Εθνική Ανεξαρτησία."
Λένε πως υπερασπίστηκε της μικρές και αδύναμες χώρες, όπως την Κύπρο και την Παλαιστίνη, και ότι στήριξε τους Αραβες, τους Ινδούς, και τους Αφρικανούς.
Πατέρα, άσε μας να σου μιλήσουμε γιά κείνον.
Οταν η κόρη του η Σοφία είχε άγχος στις εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, την παρότρυνε να φροντίζει την ψυχή της. "Να σέβεσαι την ζωή σου," της έλεγε. Οταν ο Νίκος στα δεκατέσσερα του έκλαψε γιά τον πρώτο του έρωτα, του είπε ότι αυτο ήταν "καλό σημάδι." "Υποφέρεις," του είπε, "άρα ζείς." Στον Ανδρίκο, όταν διάβαζε φιλοσοφία, του είπε ότι δεν είναι ανάγκη να διορθώνει τον Πλάτωνα. Και ακόμα, παραδόθηκε στην Χούντα, όταν απειλήθηκε με όπλο η ζωή του μεγαλύτερου γιού του, τον Γιώργο.
Ο άνδρας αυτός για τον οποίον σου λέμε πατέρα, είχε μιά σύντροφο που στάθηκε στο πλευρό του γιά πολλά χρόνια, μιά γυναίκα που του χάρησε τέσσερα παιδιά και που του απάλυνε το βάρος. Ξέρουμε ότι την αγάπησε πολύ και ότι και εκείνη τον αγάπησε με όλη της την καρδιά.
Κοντά του, στο πλευρό του αδιάκοπα, στάθηκε και μιά άλλη γυναίκα τα τελευταία χρόνια της ζωής του, μιά γυναίκα δυνατή, που τον βοήθησε με τόλμη, σε δύσκολες στιγμές.
Αυτός ο άνδρας λοιπόν, έμαθε από τον πατέρα του γιά την Ιθάκη και κατόπιν παρέδοσε στα δικά του παιδιά τις δικές του αναζητήσεις, τις δικές του Ιθάκες, γιά να συνεχίσουν το ταξίδι.
Θέλουμε να σου πούμε πατέρα, ότι ο άνθρωπος αυτός έφυγε από τον κόσμο μαχητής, όρθιος, λεβέντης, με αξιοπρέπεια. Ο άνδρας αυτός, πατέρα, δέν έφυγε σιωπηλά μέσα στο βαθύ σκοτάδι της νυχτάς, έφυγε με το θόρυβο χιλιάδων φωνών, έφυγε με τα χειροκροτήματα ενός ολόκληρου λαού.
Πατέρα, θέλουμε να σου μιλήσουμε με τον ίδιο τρόπο όπως κάθε φορά που συνέβαινε κάτι σημαντικό. Τα νέα είναι τα εξής: ένας σπουδαίος άνδρας, ένας μεγάλος επαναστάτης, ο πατέρας μας, έφυγε.
Και θέλουμε να σου πούμε κάτι ακόμα: Σε Αγαπάμε. Ολοι που μαζεύθηκαν εδώ σε αγαπάνε. Ολοι μας ορφανέψαμε.
Γειά σου, πατέρα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου