Ολυμπιακό μετάλλιο, τραβώντας κουπί όπως πρέπει!

Real Sports
Ολυμπιακό μετάλλιο, τραβώντας κουπί όπως πρέπει!
5/8/2012 12:35:00 μμ	(3)  (0)
του Παναγιώτη Περπερίδη Nαι, λοιπόν, η κωπηλασία μπορεί πλέον να θεωρηθεί εθνικό μας άθλημα. Μετά το 2004 και το 2008 (όταν ο Βασίλης Πολύμερος με ζευγάρι εναλλάξ Μούγιο και Σκιαθίτη κατακτούσε πρώτα το χάλκινο και μετά το ασημένιο) ήρθε το πρώτο μετάλλιο από γυναικείο πλήρωμα. Τσιάβου και Γιαζιτζίδου πιστοποίησαν ότι η μεθοδική δουλειά από τη βάση ανταμείβεται και θα ανταμείβεται. Τα δυο κορίτσια με ατελείωτες ώρες προπόνησης, με στερήσεις, με πείσμα έφτασαν στην Ολυμπιακή καταξίωση. Μπορεί να μένει το «γαμώτο» (για τις ίδιες και μόνο) που χάθηκε στην κουπιά το ασημένιο ή και το χρυσό, αν συνέχιζαν με το ρυθμό που είχαν στο πρώτο χιλιάρι, αλλά διάολε το χρώμα του μεταλλίου δεν έχει καμία σημασία. Η καταξίωση είναι δεδομένη. Ο πρώτος είναι πρώτος , αλλά και οι υπόλοιποι της κατάταξης έχουν αξία ανεκτίμητη για την προσπάθεια, για τον σπουδαίο αγώνα. Τα τέσσερα ελληνόπουλα του τετραπλού σκίφ που κατέκτησαν την τέταρτη Ολυμπιακή θέση σε τίποτα δεν υστερούν σε δόξα και αποθέωση από τα τρομερά κορίτσια μας. Παπαχρήστος, Τσίλης, Τζιάλας και Χρήστου έγραψαν ιστορία. Ναι, σύμφωνοι τα μετάλλια της Ελλάδας στην κωπηλασία θα μπορούσαν να είναι δυο, θα μπορούσαν να είναι και τρία αν ο Μαγδανής με τον Κόνσολα δεν είχαν την ατυχία του ημιτελικού. Λίγο πράγμα είναι όμως η όγδοη θέση; Δε νομίζω. Η κωπηλασία με τη δουλειά της Ομοσπονδίας ,που δουλεύει αθόρυβα κόντρα στις αντιξοότητες, θα συνεχίσει τη μοναχική διαδρομή της με τις τεράστιες επιτυχίες. Πολλοί από εσάς (και από εμάς) ίσως την ανακαλύπτετε σήμερα. Αυτά τα παιδιά όμως στη διάρκεια της τετραετίας έφτασαν σε παγκόσμιες και πανευρωπαϊκές κορυφές, καταξιώθηκαν στις κορυφές κάθε παγκόσμιας λίστας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Το να τραβάς κουπί δεν είναι αρκετό. Πρέπει να το κάνεις με τον σωστό τρόπο. Σωστά, λοιπόν, τα κορίτσια αφιέρωσαν αυτό το μετάλλια στην πάρτη τους. Πολύ σωστά. Και κυρίως ειλικρινά. Ο κόπος, ο πόνος, η μοναξιά, η προετοιμασία και η καταξίωση ήρθαν ιδίοις εξόδοις. Ψυχικά, σωματικά και... οικονομικά. Μπορεί στην Ελλάδα η κωπηλασία να αποκτά ύπαρξη μόνο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όμως στο εξωτερικό οι κωπηλάτες είναι εθνικοί ήρωες. Πάρτε για παράδειγμα την διοργανώτρια Βρετανία. Ο μύθος του σερ Στήβεν Ρεντργκρέιβ και οι σημερινοί χρυσοί Ολυμπιονίκες δημιουργούν καθημερινά το αδιαχώρητο στις εγκαταστάσεις του Ήττον. 40.000 άνθρωποι αποθεώνουν αυτούς τους τρομερούς αθλητές. Ας είναι το τρίτο Ολυμπιακό μετάλλιο της κωπηλασίας το έναυσμα για να παρακολουθούμε από κοντά τις προσπάθειες των αθλητών μας πιο συχνά. Όχι μια φορά στα τέσσερα χρόνια. Ας είναι η προτροπή για να τραβήξει κουπί αυτή η χώρα με τον σωστό τρόπο. Τιμή και δόξα στην Τσιάβου και την Γιαζιτζίδου. Τίμη και δόξα σε όλη την κωπηλασία αυτής της χώρας, η οποία ξέρει καλά πως τραβάνε κουπί. Μόνο που οι συγκεκριμένοι αθλητές, οι άνθρωποι του συγκεκριμένου αθλήματος το κάνουν με τον σωστό τρόπο. Εντός και εκτός βάρκας...