Από την σελίδα του Νηρέα Λεμεσου
Στο πρώτο μέρος, με τίτλο «Σωματικό Βάρος και Σύσταση του Σώματος Μέρος I», αναφέρθηκα στα πλεονεκτήματα που επιφέρει ένα χαμηλό σωματικό βάρος με χαμηλά επίπεδα σωματικού λίπους στην αθλητική απόδοση καθώς και πρακτικές συμβουλές για την ασφαλή απώλεια τους. Πολλοί αθλητές ωστόσο θέτουν μη ρεαλιστικούς στόχους για την απώλεια βάρους και συνήθως μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Γι’ αυτόν τον λόγο στο δεύτερο αυτό μέρος θα εξετάσουμε προς την αντίθετη κατεύθυνση, για να δούμε τα προβλήματα που απορρέουν από τη διατήρηση πολύ χαμηλών επιπέδων σωματικού βάρους και λίπους.
Οι αθλητές λόγω της φύσης τους είναι αφοσιωμένοι στην προπόνησή τους, δουλεύοντας σκληρά υπό δύσκολες συχνά συνθήκες και είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν σε μεγάλες δυσκολίες προερχόμενες κυρίως από την αθλητική τους προετοιμασία. Όλα αυτά βέβαια έχουν ως μοναδικό τους στόχο την μεγιστοποίηση της αθλητικής τους απόδοσης. Λόγω λοιπόν του δυναμισμού και της αφοσίωσης τους στο άθλημα, αρκετοί από αυτούς οδηγούνται σε εμμονές με λανθασμένες προσδοκίες σχετικά με τα επίπεδα του σωματικού τους βάρους και λίπους.
Οι εμμονές αυτές οδηγούν με τη σειρά τους σε ακραίες πρακτικές για την επίτευξη χαμηλών επιπέδων λίπους τους, οι οποίες μόνο ολέθριες συνέπειες στην υγεία και στην αθλητική τους απόδοση επιφέρουν. Μερικά παραδείγματα τέτοιων ακραίων πρακτικών είναι τα ακόλουθα: πλήρης νηστεία, διαίτες πολύ χαμηλών θερμίδων, πρακτικές αφυδάτωσης (όπως σάουνα, χρήση διουρητικών, άσκηση σε υψηλή περιβαλλοντική θερμοκρασία), πρόκληση εμετού και χρήση κατασταλτικών της όρεξης ή ηπατικών.
Τι μπορούν να προκαλέσουν οι πιο πάνω ακραίες πρακτικές; Ας πάρουμε για παράδειγμα τις δίαιτες με πολύ χαμηλές θερμίδες, κυρίως αυτές με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες: αυτές οδηγούν σε χαμηλά επίπεδα μυϊκού γλυκογόνου, προκαλώντας έτσι την μείωση της αθλητικής απόδοσης των αθλητών και την γρήγορη εμφάνιση κόπωσης. Η απώλεια βάρους σε σύντομο χρονικό διάστημα μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια μυϊκής μάζας, προκαλώντας επίσης την μείωση της αθλητικής τους απόδοσης. Από την άλλη, όταν ο αθλητής προσπαθεί για μεγάλο διάστημα να χάσει κιλά, μπορεί να οδηγηθεί σε ανεπαρκή πρόσληψη πρωτεϊνών και μικροθρεπτικών συστατικών, ακόμα και να επηρεαστεί αρνητικά η ορμονική και η μεταβολική λειτουργία του οργανισμού του, συμπεριλαμβανομένης και της ανάπτυξης στους νεαρούς αθλητές. Συχνές είναι επίσης και οι ψυχολογικές επιπτώσεις όπως, νευρικότητα, απομόνωση και κατάθλiψη.
Σε αυτό το σημείο δεν πρέπει να παραλείψουμε και το τριαδικό σύνδρομο που παρατηρείται συχνά στις αθλήτριες, όπου το σωματικό βάρος και τα επίπεδα σωματικού λίπους θεωρούνται σημαντικά για το άθλημά τους. Οι αρνητικές συνέπειες του τριαδικού συνδρόμου στην υγεία των αθλητριών είναι διατροφικές διαταραχές, δυσλειτουργία του έμμηνου κύκλου και μειωμένη οστική πυκνότητα.
Ίδιες ακραίες πρακτικές εφαρμόζουν και οι αθλητές όπως της κωπηλασίας ελαφρών βαρών και παλαιστές, αμέσως πριν από έναν αγώνα, με σκοπό την ταχεία μείωση του σωματικού τους βάρους και τη συμμετοχή τους σε «ελαφρότερες» κατηγορίες. Αυτές έχουν ως αποτέλεσμα, όπως σημειώθηκε και παραπάνω, τη μείωση της αθλητικής τους απόδοσης, συνήθως μέσω της αφυδάτωσης που παρατηρείται, αλλά και την αρνητική επίδραση στην υγεία τους. Ακόμη μπορεί να έχει επιπτώσεις στην ψυχολογική τους κατάσταση, με τη δημιουργία ευρεθιστότητας, άγχους και επιθετικότητας. Δυστυχώς οι πρακτικές αυτές φαίνεται να έχουν γίνει ένα είδος παράδοση για τα αθλήματα αυτά, παρότι επιφέρουν αποδεδειγμένα αρνητικά αποτελέσματα.
Επομένως, η σημαντική μείωση του σωματικού λίπους μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνια προβλήματα υγείας ή τραυματισμούς. Αντιθέτως, υπάρχουν πολλά παραδείγματα αθλητών οι οποίοι διακρίθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο και των οποίων η σύσταση του σώματος τους δεν ήταν σε αρμονία με τα πρότυπα του αθλήματός τους.
Γι’ αυτά πρέπει ξανά να τονισθεί ότι τα φυσιολογικά ή υγιή πρότυπα σωματικού βάρους και λίπους είναι ένα εξατομικευμένο χαρακτηριστικό.
Βιβλιογραφία
§ Ronald J. Maugham, Louise M. Burke. (2006). Handbook of Sports Medicine and Science Sports Nutrition (pp. 199-220).USA: Blackwell Science Ltd.
§ Brownell, K.D., Steen, S.N. & Wilmore, J.H (1987) Weight regulation practices in athletes: analysis of metabolic and health effects. Medicine and Science in Sports and Exercise 19, 546-555
§ O’Connor, H., Sullivan, T. & Cater son, I. (2000) Weight loss and the athlete. In: Clinical Sports Nutrition (ends L. Burke & V. Dakin), 2nd edn, pp.146-184. McGraw-Hill, Sydney, Australia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου