Detraining για elite αθλητές

 Από την σελίδα της διεθνούς ομοσπονδίας.

Οι ελίτ αθλητές και οι γύρω τους συχνά μιλούν για την ανάγκη detraining κατά τη διάρκεια διαλείμματος  από το άθλημα ή στο σημείο απόσυρσης. Αλλά τι ακριβώς είναι η detraining και πώς πρέπει να την προσεγγίσουν οι αθλητές; Ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής Κωπηλασίας Αθλητικής Ιατρικής, Δρ Γιούργκεν Στάινακερ, εξηγεί.

Σύμφωνα με τον Στάινακερ το αρχικό «σύνδρομο detraining» έγινε πρόβλημα στις δεκαετίες του '60 και του '70. "Οι τυπικές προπονήσεις ήταν 8x560m, ή 10x500m, πράγματα όπως αυτό. Προκάλεσε μεγάλη διέγερση στους αθλητές", λέει ο Στάινακερ.

Οι αθλητές που αποσύρθηκαν μετά από αυτό το είδος προπόνησης πέρασαν από μια τέτοια διεγερμένη σε μη διεγερμένη κατάσταση που εμφάνισαν «σύνδρομο detraining». Είχαν προβλήματα ύπνου και αυξημένο καρδιακό ρυθμό τη νύχτα. Αλλά ο Στάινακερ λέει ότι αυτό δεν είναι πλέον πολύ συνηθισμένο.

"Δεν το βλέπουμε πραγματικά τώρα", λέει. "Οι κωπηλάτες κάνουν πολύ περισσότερη προπόνηση αντοχής, όπως σειρές 20-30 χιλιομέτρων, γεγονός που δεν οδηγεί στην ίδια υπερβολική διέγερση".

Ο Στάινακερ αναφέρει ότι η ανάγκη για αυστηρά εκπαιδευτικά προγράμματα κατά τη διάρκεια διακοπών ή συνταξιοδότησης είναι πιθανότατα περιττή. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι αθλητές πρέπει να σταματήσουν να προπονούνται όλοι μαζί.

"Είναι σοφό για τους αθλητές να μην απομακρυνθούν από τη σωματική δραστηριότητα όλοι μαζί. Κατά τη διάρκεια των διακοπών, πηγαίνετε για διασκεδαστικές δραστηριότητες, όπως πεζοπορία", λέει ο Στάινακερ. "Είναι εντάξει να μειωθεί η δραστηριότητα στο 30% περίπου του προηγούμενου εκπαιδευτικού φορτίου, αλλά όχι λιγότερο από αυτό".

Όταν οι αθλητές αποσυρθούν, θα πρέπει να στοχεύσουν σε αυτό το 30% του προηγούμενου φορτίου προπόνησης τον πρώτο χρόνο και στη συνέχεια να μειώσουν αργά μετά από αυτό. Ο Steinacker παραδέχεται ότι ακόμη και το 30% μπορεί να είναι δύσκολο να διατηρηθεί όταν οι αθλητές ξεκινούν νέες θέσεις εργασίας, έχουν παιδιά και γενικά ασχολούνται με τη ζωή μετά την κωπηλάσια.

"Δεν υπάρχει μεγάλος άμεσος κίνδυνος για την καρδιά των αθλητών", συνεχίζει. "Ο μεγαλύτερος κίνδυνος κατά τη διάρκεια της συνταξιοδότησης είναι η υπερνάλωση, η οποία τελικά μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα για την καρδιά".

Ο Στάινακερ λέει ότι οι αθλητές πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες θερμιδικές τους δαπάνες και να είναι προσεκτικοί για να τροποποιήσουν ανάλογα τις διατροφικές τους συνήθειες. Αναφέρει επίσης ότι οι αθλητές πρέπει να παρακολουθούνται τον πρώτο χρόνο μετά τη απόσυρση τους.

"Αισθάνομαι πραγματικά έντονα ότι οι αθλητές πρέπει να εξετάζονται από ομοσπονδιακό γιατρό, όπου είναι δυνατόν, ένα χρόνο μετά τη απόσυρση τους. Μπορούμε να εξετάσουμε παράγοντες κινδύνου, όπως η αρτηριακή πίεση, η αύξηση βάρους κ.λπ. Αυτό θα βοηθήσει τους αθλητές στη μετάβαση και να εργαστούν για καλύτερη υγεία στο μέλλον τους", αναφέρει.

Το κύριο μήνυμα από τον Steinacker είναι να προσπαθήσει να βρει μια υγιή ισορροπία κατά τη διάρκεια διαλειμμάτων ή απόσυρσης από τον ελίτ αθλητισμό. Η σωματική δραστηριότητα εξακολουθεί να είναι σημαντική και η οικοδόμηση μιας καλής συνήθειας άσκησης θα βοηθήσει τους ελίτ αθλητές να είναι υγιέστεροι μετά την αγωνιστική καριέρα.