ROWING ΚΩΠΗΛΑΣΙΑ KOPILASIA COASTAL ΠΑΡΑΚΤΙΑ: 2014

Συντονίζουν την αντίδρασή τους ο δήμος Θεσσαλονίκης με τον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο και τον Όμιλο Φίλων Θαλάσσης για να διεκδικήσουν την περιοχή. Για απαράδεκτη κίνηση του ΤΑΙΠΕΔ κάνει λόγο ο αντιδήμαρχος Κουράκης, τι λέει το Ταμείο

15 Ιουν 2014 - 07:05

Picture 0 for Μέτωπο κατά της πώλησης των 19 στρεμμάτων στη Νέα Παραλία

της Κάτιας Γερακαρίτου
Κοινό μέτωπο επιχειρεί να συγκροτήσει ο δήμος Θεσσαλονίκης με τον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο και τον Όμιλο Φίλων Θαλάσσης, την έκταση των οποίων το ΤΑΙΠΕΔ συμπεριέλαβε στον κατάλογο των ακινήτων (ΑΒΚ 2562) προς αξιοποίηση.
Πρόκειται για τα 19 στρέμματα κάτω από τη λεωφόρο Μ. Αλεξάνδρου: Το ένα τμήμα είναι αυτό στο οποίο βρίσκονται οι δυο όμιλοι και ο όρμος και το δεύτερο βρίσκεται πάνω από την παραλία. Ουσιαστικά, το συγκεκριμένο ακίνητο «κόβει» στα δύο το πλακόστρωτο της Νέας Παραλίας, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα, εάν προχωρήσουν οι σχετικές διαδικασίες, να μπει εμβόλιμα ένας ιδιώτης επενδυτής μέσα στο δημόσιο χώρο.

Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη έκταση, όταν η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, είχε παραχωρήσει στον δήμο την παραλία, είχε εξαιρεθεί. Οι δυο όμιλοι βρίσκονται στο συγκεκριμένο σημείο πάνω από 80 χρόνια, καθώς ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος εγκαταστάθηκε εκεί το 1933 και ο Όμιλος Φίλων Θαλάσσης το 1957. Για τη χρήση του χώρου, ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος καταβάλλει ενοίκιο στο ΤΑΙΠΕΔ ύψους 2.500 ευρώ, ενώ ο Όμιλος Φίλων Θαλάσσης 1.000 ευρώ και το 26% των εσόδων του.
Για τις εξελίξεις με το ΤΑΙΠΕΔ οι διοικήσεις των δύο ομίλων δεν είχαν ενημέρωση από το Ταμείο, παρά μόνο μέσα από δημοσιεύματα.

«Είμαστε σχεδόν 82 χρόνια σε αυτό το σημείο. Αν με την πώληση του Ιστιοπλοϊκού, σωθεί η Ελλάδα, τότε ας πουληθεί, για να μείνει ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος στην ιστορία ότι έσωσε την χώρα» δηλώνει στη Voria.gr, σε σκωπτικούς τόνους, ο πρόεδρος του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Θεσσαλονίκης Χρήστος Σίσκος. «Εμείς είμαστε ένα Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο, δεν νομιμοποιούμαστε να αντιδράσουμε στη βούληση της πολιτείας. Εάν η κοινωνία εκτιμά το έργο που επιτελούμε, θα μας προστατεύσει εκείνη, πρέπει να πάρει θέση», τονίζει από την πλευρά του ο πρόεδρος του Ομίλου Φίλων Θαλάσσης Νίκος Καιρίδης. Για το θέμα πάντως το προηγούμενο διάστημα οι διοικήσεις των Ομίλων είχαν συνάντηση με τον πρώην υπουργό Μακεδονίας – Θράκης Θ. Καράογλου, ο οποίος, όπως ανέφερε ο κ. Καιρίδης, επιχείρησε να τους καθησυχάσει.

Σύμφωνα με πληροφορίες, πάντως, το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, διαμηνύει ότι «το εν λόγω ακίνητο μπήκε στη λίστα καθαρά για λόγους διαφάνειας και για να γνωρίζει το κοινό ποια είναι τα ακίνητα που ανήκουν στο δημόσιο». Όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές του Ταμείου, «όποια κίνηση γίνεται, θα γίνεται μετά από διαβούλευση με την τοπική κοινωνία».

Μπροστάρης ο δήμος για τη διεκδίκηση του οικοπέδου

Ο δήμος Θεσσαλονίκης κάνει λόγο για απαράδεκτη κίνηση από την πλευρά του ΤΑΙΠΕΔ και αναλαμβάνει πρωτοβουλία προκειμένου να διεκδικήσει την κυριότητά στο συγκεκριμένο τμήμα. «Είναι αδιανόητο, ένας χώρος που αναπλάστηκε με την μέριμνα του δήμου, να έχει μια τρύπα στην οποία κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να γίνει. Οποιαδήποτε κίνηση γίνεται που αφορά τη Θεσσαλονίκη, νερό, λιμάνι, την παραλία, πρέπει να περνάει μέσα από τον δήμο Θεσσαλονίκη», υπογραμμίζει στη Voria.gr ο αντιδήμαρχος Αστικού Περιβάλλοντος Ανδρέας Κουράκης.

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο δήμος θα επιχειρήσει να έρθει σε συνεννόηση με τις διοικήσεις των δυο ομίλων προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κοινό, αραγές μέτωπο διεκδίκησης. «Ως δήμος θα επεξεργαστούμε αρχικά ένα σχέδιο και έως τέλος του μήνα θα το παρουσιάσουμε στους δυο ομίλους. Εάν συμφωνήσουμε με τους ομίλους, θα προτείνουμε ένα μνημόνιο συνεργασίας μαζί τους, ώστε υπό την ομπρέλα του δήμου, από κοινού, να διεκδικήσουμε την περιοχή» τόνισε ο κ. Κουράκης. Οι πρόεδροι των δυο Ομίλων δηλώνουν ήξδη θετικοί στην προοπτική της συνεργασίας με τη δημοτική αρχή.

Σκοπός του δήμου, σύμφωνα με τον κ. Κουράκη, είναι να υποβληθεί, παράλληλα με τη διεκδίκηση, ένα σχέδιο ανάπτυξης δραστηριοτήτων για τον Θερμαϊκό κόλπο. Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κάνει λόγο για μια ολοκληρωμένη μελέτη για τον Θερμαϊκό, που θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων σχέδια για μαρίνες αλλά και την παράκτια συγκοινωνία. «Θέλουμε έναν κόλπο ζωντανό. Θα υποβάλλουμε ένα σχέδιο ανάπτυξης δραστηριοτήτων του Θερμαϊκού με χρηματοδότηση από τη δεύτερη προγραμματική περίοδο, ώστε έως το 2020 να μπορέσουμε να κάνουμε πράγματα» τόνισε.

Να σημειωθεί ότι την ερχόμενη εβδομάδα πρόκειται να συζητηθεί το θέμα στην Εκτελετική Επιτροπή του δήμου, για να εξεταστεί τι πρέπει να γίνει συνολικά με τον Θερμαϊκό κόλπο. Στη συνέχεια, η δημοτική αρχή θα προχωρήσει σε διαβούλευση με τους ομίλους για το πώς ακριβώς θα κινηθούν. Επίσης, εκπρόσωποι του δήμου, το επόμενο διάστημα, αναμένεται να μεταβούν στην Αθήνα προκειμένου να έχουν συναντήσεις με τα υπουργεία Ανάπτυξης και Οικονομικών, καθώς και με την ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ. Μάλιστα, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης έχει ήδη προαναγγείλει και συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο συνολικά για τις κινήσεις του ΤΑΙΠΕΔ στη Θεσσαλονίκη.

"Έφυγε" ο Στέλιος Κυπριώτης

Από ορκωμοσία στη ΣΔΥΤΕΝ. Στην πρώτη σειρά δεξιά ο Ανθυποπλοίαρχος Π.Ν. Στυλιανός Σ. Κυπριώτης

Αντιγράφουμε από το Blog του Δημήτρη Κυπριώτη, αδελφού του εκλιπόντος

Αγαπητοί Φίλοι και Φίλες,

Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να γράψω έστω και αυτές τις λίγες γραμμές για να ανακοινώσω την απώλεια του αγαπημένου μου αδελφού Στέλιου Κυπριώτη, που μόλις πριν από λίγες ώρες έφυγε από τη ζωή, ύστερα από ένα δύσκολο αγώνα που έδωσε για 10 ολόκληρους μήνες με πολύ δύσκολο αντίπαλο αυτήν τη φορά. Όμως θεωρώ υποχρέωσή μου να κάνω αυτήν τη σύντομη ενημέρωση προς όλους εσάς.

Ο Αρχιπλοίαρχος (Π.Ν) Στέλιος Σ. Κυπριώτης, έφυγε από τη ζωή ως μαχητής, όπως μαχητής και νικητής υπήρξε στη μακρά αθλητική και προπονητική του καριέρα. Δυστυχώς όμως αυτήν τη φορά η μάχη που έδωσε ήταν εντελώς άνιση, αφού και η επιστήμη στην περίπτωση της ασθένειάς του σηκώνει ψηλά τα χέρια. Όμως πάλεψε μέχρι το τέλος και ποτέ δεν λύγισε, μέχρι που άφησε την τελευταία του πνοή!

Αν και γνώριζε από την αρχή που εκδηλώθηκε η επάρατη ασθένεια, εντελώς ξαφνικά, ότι οι πιθανότητες "επικράτησης" του ήταν ελάχιστες, στο οικογενειακό και ιατρικό συμβούλιο που έγινε για να αποφασίσουμε ποια ιατρική πορεία θα ακολουθηθεί, δεν θα μπορέσω να ξεχάσω το αετίσιο βλέμμα και την αποφασιστικότητα του όταν έλεγε προς όλους μας:

" Μια ζωή ρισκάριζα στα πάντα και μαχόμουνα στα ίσα απέναντι και σε αντιπάλους πολύ προηγμένων αθλητικών χωρών και τις περισσότερες φορές νικούσα γιατί είχα πάνω από όλα Ελληνική ψυχή, τώρα θα κάνω πίσω; Πάμε για ΝΙΚΗ!"

Και αμέσως ξεκίνησε τον τελευταίο «κωπηλατικό μαραθώνιο της ζωής του» στον οποίο όμως δεν μπόρεσε να τερματίσει. Οι δυνάμεις του τον εγκατέλειψαν….

Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μου αδελφέ!

ME TIΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ !!!!

Πέμπτη, 5 Ιουνίου 2014

Κωπηλατικός…γάμος «μεταλλίων» στα Σέρβια!!!

από τα Παραπολιτικά του ΠΡΩΙΝΟΥ ΛΟΓΟΥ

Η παρακάτω αναγγελία γάμου έφτασε χθες στα γραφεία του «Πρωινού Λόγου»: «Ο Απόστολος Γκουντούλας του Κωνσταντίνου και της Ιωάννας το γένος Τρίγκα που γεννήθηκε στην Κοζάνη και κατοικεί στα Σέρβια Κοζάνης και η Αλεξάνδρα Τσιάβου του Νικολάου και της Ευαγγελίας το γένος Δέτσικα που γεννήθηκε στη Βρυσέλα Παραμυθιάς και κατοικεί στην Ηγουμενίτσα, πρόκειται να παντρευτούν

στις 29 Ιουνίου ημέρα Κυριακή και ώρα 7 μ.μ. στον Άγιο Γεώργιο Σερβίων». Φυσικά πρόκειται για τον έναν εκ των δυο…δίδυμων αδερφών Γκουντούλα, που έχουν χαρίσει μεγάλες στιγμές στην ελληνική κωπηλασία, αλλά και για τη μεγάλη ελληνίδα Ολυμπιονίκη της κωπηλασίας Αλεξάνδρα Τσιάβου! Γάμος…μεταλλίων στα Σέρβια, λοιπόν, σε λίγες ημέρες και εμείς να

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΙ

ΤΕΤΡΑΚΩΠΟΣ ΑΝΔΡΩΝ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ

SEND OUR ROWERS TO THE U23 WORLD CHAMPS

Ειδική παραγγελία καρέλο ζήτησε ο Μπουτάρης

Ειδική παραγγελία καρέλο ζήτησε ο Μπουτάρης. Στο βίντεο βλέπετε και τις αλλαγές που προτείνει ώστε να βολεύονται και οι πολύ προικισμένοι.

17 Signs You’re A Rower

A small cox is a good thing. posted on Oct. 1, 2013, at 4:16 p.m.

RowNewYork

BuzzFeed User

This post was created by a user and has not been vetted or endorsed by BuzzFeed's editorial staff. BuzzFeed Community is a place where anyone can post awesome lists and creations." Learn more or post your buzz!

1. Your reaction when someone says “Rowing is a lot harder than it looks!”

2. When a stranger touches your boat, and you’re like:

3. You feel like this because you get to wear spandex all the time:

4. When you look in the mirror you see this:

5. You have this feeling when getting a new personal best on the erg machine.

6. Your reaction when you tell someone that you row and they say, “Oh, you use your arms like this?” and gesture with their arms.

7. This is what you envision happening when someone invites you to play any other sport.

8. When asked if you want to go out any night of the week you’re like:

9. You not only know how to use that weird machine in the corner of the gym, but enjoy showing off on it.

Erging. You’re doing it wrong.

10. Your response when people ask how you can wake up so early every day.

11. You aren’t surprised to get this reaction from a coxswain the night before your first race:

12. To you, catching a crab is just as bad as “The Deadliest Catch” made it seem.

13. You don’t feel guilty eating 4000 calories a day because you’re getting such a good workout.

14. You think a uni tan is something to brag about.

#tanimal

15. To you it’s always time to row.

16. If you go too long without rowing, you’ll do anything to get your fix.

If you don’t think your office will go for this, contact Row New York to row on the water: www.rownewyork.org.

17. No matter how many times you try explain it, you know that non-rowers just don’t get it.

Nope, not even close.

κωπηλασία

Written by ΔΟΜΗ

font size
Print
Email

Rate this item

(0 votes)

κωπηλασία (Αθλ.). Η πρόωση ενός σκάφους στην επιφάνεια του νερού μόνο με τη μυϊκή δύναμη και τη βοήθεια ενός ή περισσότερων κουπιών ως μοχλών και το αντίστοιχο ναυτικό άθλημα, το οποίο διεξάγεται με ειδικά σκάφη και με έναν ή περισσότερους κωπηλάτες (χειριστές των κουπιών· αρχ. κώπη = κουπί).  Η κ., τόσο ως δραστηριότητα μετακίνησης όσο και ως άθλημα, είναι πανάρχαια. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι πρωτόγονοι άνθρωποι συναγωνίζονταν πλέοντας πάνω σε κορμούς δέντρων, τους οποίους αντικαθιστούσαν σταδιακά με όλο και τελειότερα σκάφη. Ωστόσο η κ., από τις αρχές της ιστορικής εποχής έως τον Μεσαίωνα, θεωρείτο κυρίως απασχόληση για δούλους ή αιχμαλώτους και γενικά για ανθρώπους των κατώτατων κοινωνικών τάξεων. Για τον λόγο αυτό, υπάρχουν λίγες πληροφορίες για το αγώνισμα της κ., οι οποίες έτσι αποκτούν μεγαλύτερη σημασία. Στο Βασιλικό Μουσείο του Εδιμβούργου (Σκοτία) υπάρχει αιγυπτιακή επιτύμβια επιγραφή του 15ου αι. π.Χ., η οποία αναφέρει ότι ο Αμένοφις Β’ «εκτός του ότι ήταν ονομαστός ως πολεμιστής, διακρινόταν επίσης και για τις κωπηλατικές του επιδόσεις». Νεότερες ακριβείς μαρτυρίες είναι οι αναφορές του Βιργιλίου στο 5ο βιβλίο της Αινειάδας (1ος αι. μ.Χ.) για τον αγώνα μεταξύ νηών ο οποίος οργανώθηκε εις μνήμην του Αγχίση. Η στήλη του Ελβιδίου, της ίδιας εποχής, απεικονίζει το πλήρωμα που πρώτευσε σε μια λεμβοδρομία κατά τη διάρκεια της εορτής των Παναθηναίων. Κ. διεξάγονταν ασφαλώς και κατά τον Μεσαίωνα, ιδιαίτερα στους λαούς των οποίων η επιβίωση ήταν συνυφασμένη με τη θάλασσα, όπως οι Βίκινγκς. Συγκεκριμένες όμως πληροφορίες δεν υπάρχουν πριν από το 1274, οπότε συναντάται η πρώτη αναφορά σε regatta, δηλαδή λεμβοδρομία, σε ενετικό χειρόγραφο. Είναι η πρώτη μαρτυρία για τη Μεγάλη Λεμβοδρομία, η οποία διεξάγεται και στις μέρες μας στη Βενετία σε απόσταση 6.950 μ., αν και αυτή έχει πλέον χαρακτήρα περισσότερο φολκλορικό παρά αγωνιστικό. Το 1462, στα νερά της λίμνης Μπολσένα, διεξήχθη αγώνισμα κ. με τη συμμετοχή πέντε σκαφών. Το 1715 ο Άγγλος ηθοποιός Τόμας Ντόγκετ, για να γιορτάσει τη μεταβίβαση του στέμματος στον οίκο του Ανοβέρου, οργάνωσε λεμβοδρομία (regatta) αθλοθετώντας έπαθλα και καθιερώνοντας τη διεξαγωγή του αγωνίσματος κάθε χρόνο. Η ιστορία της σύγχρονης κ. άρχισε περίπου το 1775 με ίδρυση των πρώτων ναυτικών λεσχών στον Τάμεση του Λονδίνου, με τη μετέπειτα κωδικοποίηση των κανόνων διεξαγωγής του αγωνίσματος μεταξύ σκαφών του ίδιου τύπου και με ίσο αριθμό κωπηλατών, και με την οργάνωση της πρώτης λεμβοδρομίας στο Ρέινλαγκ Γκάρντενς. Στις ΗΠΑ οι πρώτοι κωπηλατικοί αγώνες βάσει κανονισμού έγιναν το 1811 μεταξύ των ομάδων Knickerbockers της Νέας Υόρκης, η οποία νίκησε, και Invincible του Λονγκ Άιλαντ. Τον 19ο αι. σημειώθηκε μια καμπή στο αγώνισμα της κ., τόσο ως προς την τεχνική βελτίωση των σκαφών όσο και ως προς το στιλ του ίδιου του αθλήματος. Το 1828 ο Άγγλος Άντονι Μπράουν ναυπήγησε εξωσκάλμιο σκάφος λεμβοδρομίας (σκαλμός = κυλινδρικός πάσσαλος όπου στηρίζεται το κουπί) και στις 10 Ιουνίου 1829 διοργανώθηκε η πρώτη λεμβοδρομία οκτακώπων μεταξύ των ομάδων των πανεπιστημίων Οξφόρδης και Κέιμπριτζ. Το 1838 ιδρύθηκε στη Χάβρη η πρώτη κωπηλατική ομάδα της Γαλλίας (και της ηπειρωτικής Ευρώπης). Το επόμενο έτος καθιερώθηκαν οι Βασιλικές Λεμβοδρομίες του Χένλεϊ. Το 1856 η ομάδα της Τσέστερ κέρδισε εύκολα το Μέγα Βραβείο (Grand Challenge Cup) με ένα ελαφρότατο και χωρίς καρένα σκάφος, το οποίο κατασκευάστηκε από την εταιρεία Littledale του Λίβερπουλ. Το 1857 ο Αμερικανός Κ.Σ. Ράμπκοκ επινόησε κινητό κάθισμα το οποίο ολίσθαινε σε μεταλλικούς οδηγούς και προοριζόταν να αντικαταστήσει τη μέθοδο της επάλειψης του καθίσματος με λίπος, που επέτρεπε στο δερμάτινο παντελόνι του κωπηλάτη να γλιστρά εμπρός και πίσω, ώστε να αξιοποιείται το σύνολο της μυϊκής του δύναμης. Την καινοτομία αυτή τελειοποίησε αργότερα (1883) ο Γερμανός Σίλερ, ο οποίος προσέθεσε στο κάθισμα χαλύβδινες ρόδες, δίνοντάς του έτσι τη σημερινή του μορφή. Ήδη από το 1841 ο Άγγλος φοιτητής Φλέτσερ Μένζις έπεισε την ομάδα της Οξφόρδης να υιοθετήσει το σύστημα της τελειότητας των κινήσεων το οποίο καλείται ορθόδοξο και έχει μείνει αμετάβλητο μέχρι σήμερα. Το 1892 ιδρύθηκε η Διεθνής Ομοσπονδία Κ. (Fédération Internationale de Sociιétés d’Aviron, FISA) στο Τορίνο της Ιταλίας, από αντιπροσώπους της Γαλλίας, της Ελβετίας, του Βελγίου, της Τεργέστης και της Ιταλίας. Η FISA οργάνωσε τους πρώτους πανευρωπαϊκούς αγώνες κ. στη λίμνη Όρτα (1893). Η FISA εγκατέστησε την έδρα της στη Λοζάνη της Ελβετίας το 1922, μεταφέρθηκε για κάποιο διάστημα και από το 1996 επέστρεψε εκεί οριστικά. Το 1900 η κ. περιλήφθηκε στο πρόγραμμα της Ολυμπιάδας του Παρισιού και από το 1962 διεξήχθη παγκόσμιο πρωτάθλημα κ. 
Τύποι και κατηγορίες σκαφών. Υπάρχουν δύο κατηγορίες σκαφών λεμβοδρομίας. Η μία περιλαμβάνει τέσσερις τύπους σκαφών, τα οκτάκωπα με πηδαλιούχο, τα τετράκωπα με πηδαλιούχο, τα δίκωπα με πηδαλιούχο και τα δίκωπα χωρίς πηδαλιούχο, στα οποία κάθε κωπηλάτης χειρίζεται ένα κουπί (ετερόζυγα) και η άλλη περιλαμβάνει το απλό σκιφ, το διπλό σκιφ και το τετραπλό σκιφ, με έναν, δύο και τρεις κωπηλάτες, αντιστοίχως, οι οποίοι κρατούν από δύο κουπιά ο καθένας (ομόζυγα).  Η τυπική αγωνιστική απόσταση είναι 2.000 μ. και γίνεται σε στίβο 6 διαδρομών για όλες τις κατηγορίες. Υπάρχουν επίσης διαδρομές των 1.000 μ. για μεγαλύτερης ηλικίας κωπηλάτες και 1.500 μ. για εφήβους.  Οι κατηγορίες των αγωνιζομένων είναι άνδρες-γυναίκες (από 19 ετών και πάνω), έφηβοι-νεανίδες (16-18 ετών), παίδες-κορασίδες (έως 15 ετών) όσον αφορά το φύλο και την ηλικία. Επίσης υπάρχει κατάταξη ανάλογα με το βάρος (βαρέων βαρών και ελαφρών βαρών) που αφορά μόνο τους άνδρες και τις γυναίκες. Τέλος, υπάρχει κατάταξη ανάλογα με την αγωνιστική εμπειρία, όπου υπάρχει η κατηγορία των élites, δηλαδή όσων έχουν κατακτήσει έξι πρώτες νίκες σε επίσημους διασυλλογικούς ή εθνικούς αγώνες, ή μία νίκη σε διεθνές πρωτάθλημα. Οκτάκωπα σκάφη με πηδαλιούχο (φωτ. ΑΠΕ).Σκάφη αγώνων: 1. ελεύθερης κατασκευής ατομικό (σκιφ)· 2. διπλό σκιφ· 3. οκτάκωπο· 4. θαλάσσιος κέλητας τετράκωπος· 5. θαλάσσιος κέλητας οκτάκωπος. Οι τρεις τελευταίοι από τους τύπους αυτούς προβλέπουν πηδαλιούχο. Διπλό σκιφ, χωρίς πηδαλιούχο (φωτ. ΑΠΕ).Τετραπλό σκιφ, χωρίς πηδαλιούχο (φωτ. ΑΠΕ). 
Η κωπηλασία στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα, ο πρώτος όμιλος ερετών (κωπηλατών), ο οποίος ήταν και ο πρώτος αθλητικός όμιλος στην Ελλάδα, ιδρύθηκε το 1885 με έδρα το Φάληρο. Το 1886 οργάνωσε τους πρώτους κωπηλατικούς αγώνες (στο πλαίσιο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων, οι οποίοι διοργανώθηκαν τότε στην Αθήνα) με συμμετοχή πληρωμάτων του πολεμικού ναυτικού. Οι πρώτοι μεγάλοι αγώνες οργανώθηκαν στις 30 Οκτωβρίου 1888 στο κεντρικό λιμάνι του Πειραιά με αφορμή την εικοσιπενταετηρίδα της ανάρρησης του Γεωργίου Α’ στον θρόνο. Τον Νοέμβριο του 1927 ιδρύθηκε η Ελληνική Κωπηλατική Ομοσπονδία με την αρχική ονομασία Ελληνική Ένωση Φιλάθλων Ναυτικών Σωματείων, η οποία είχε υπό τον έλεγχό της και την ιστιοπλοΐα έως τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Σήμερα ονομάζεται Ελληνική Κωπηλατική Ομοσπονδία Φιλάθλων Ναυτικών Σωματείων (ΕΚΟΦΝΣ) και αριθμεί περισσότερα από 40 σωματεία πανελληνίως.  Η ελληνική ομοσπονδία διοργάνωσε το 1970 την πρώτη διεθνή εκδήλωση στην Ελλάδα, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων, στη λίμνη Παμβώτιδα των Ιωαννίνων. Η χρήση των λιμνών στα Ιωάννινα και στην Καστοριά έδωσαν ώθηση στο άθλημα τη δεκαετία του 1970. Η ελληνική κ. έχει να επιδείξει αρκετές διακρίσεις σε Ολυμπιάδες. Το 1980, στη Μόσχα, ο Κώστας Κοντομανώλης του Ομίλου Ερετών κατέκτησε την 8η θέση στο σκιφ ανδρών, ενώ το 1984 στο Λος Άντζελες κατέκτησε την 6η θέση στο ίδιο αγώνισμα. Η Αντωνία Σβάιερ του Ν.Ο. Ιωαννίνων κατέκτησε την 7η θέση στο σκιφ γυναικών το 1988 στη Σεούλ και το 1992 στη Βαρκελώνη. Στο Σίδνεϊ, το 2000, οι Βασίλης Πολύμερος (ΟΕΑ-ΝΑ Βόλου) και Παναγιώτης Μηλιώτης (Ν.Ο. Ιωαννίνων) κατέλαβαν την 8η θέση στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών ανδρών. Επίσης, διακρίσεις έχουν κατακτήσει οι Έλληνες αθλητές στα παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, με πιο σημαντική τη δεύτερη θέση στο τετραπλό σκιφ ελαφρών βαρών ανδρών (Π. Μηλιώτης, Β. Πολύμερος, Γ. Κουρκουρίκης, Ν. Σκιαθίτης) στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Λουκέρνης το 2001.

Red Bull Varkada: Τραβάς κουπί; Απόδειξέ το

http://www.redbull.com/gr/el/stories/1331651132590/red-bull-varkada-kopilatikos-agwnas

Mr Pensioner wants the Football World Cup cancelled until the Nigerian School Girls kidnapped by Boko Haram are returned home to their parents. That should get everyone's attention.

ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΒΑΡΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΥΠΙΑ ΤΟ 1950

BOAT BUILDING 1950

BRING BACK OUR GIRLS

https://www.facebook.com/bringbackourgirls

ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΙΕΡΑ

European Rowing Champions League competition.

Date:

7 MAY 2014

The German Rowing Association has outlined plans for the launch of a European Rowing Champions League competition.

According to the Rudern.de news website, the final of the inaugural edition of the league will be staged on September 20, 2014 in Berlin. The national association will organise the event, which will feature men and women.

Further information will be disclosed later this month ahead of qualifying competitions in June.

National champions will also be invited to participate in the tournament, which is being created in an effort to open up new broadcast and commercial revenue streams, the report added.

ΟΙ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΓΗΤΕΨΟΥΝ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΩΠΗΛΑΤΕΣ

ΚΑΙ Η ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ 12ΧΡΟΝΟΥ

aviron

Ο ΡΥΘΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ

ΚΩΠΗΛΑΤΟΥΝ ΜΕ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ

Γίνε εθελοντής στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Παράκτιας

30/04/2014

Γίνε εθελοντής στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Παράκτιας

Η Θεσσαλονίκη ετοιμάζεται για την μεγάλη γιορτή του Παγκοσμίου πρωταθλήματος Παράκτιας κωπηλασίας τον ερχόμενο Οκτώβριο (17-19) στα νερά του Θερμαϊκού και η Οργανωτική επιτροπή έχει ήδη πιάσει δουλειά.
Εκατοντάδες αθλητές συνοδοί και θεατές θα έρθουν από όλα τα μέρη του πλανήτη για να συμμετάσχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα που διεξάγεται για πρώτη φορά στη χώρα μας.
Σε αυτή τη γιορτή της κωπηλασίας μπορούμε όλοι να συμμετάσχουμε και να προσφέρουμε προκειμένου να στεφθεί από απόλυτη επιτυχία.
Εάν θέλετε να είστε μέρος αυτής της γιορτής δεν έχετε παρά να συμπληρώσετε την ΑΙΤΗΣΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ που θα βρείτε ΕΔΩ.
Η Οργανωτική Επιτροπή του Παγκοσμίου πρωταθλήματος και η Ελληνική Κωπηλατική Ομοσπονδία καλούν όλους τους φίλους του αθλήματος , όλους τους λάτρεις του αθλητισμού να γίνουν εθελοντές στην κορυφαία διεθνή διοργάνωση της χρονιάς για την Ελλάδα .
Σας περιμένουμε

ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΤΟ HIGHLIGHT ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΠΗΛΑΣΙΑ

Lessons in teamwork from rowing

28/04/2014 - 15:09:00

Two hundred metres off the start of an Olympic final and the race-tracking camera focuses in on one of the sport of rowing’s most iconic images: six crews in the eights race with their power dials well into the unsustainable red zone of exertion.
Each of the boat’s eight-cylinder engines is at maximum revs. Above all that noise and intensity the coxswains are trying to stay cool, but no one doubts that they are having the ride of their lives. For those of us watching, our eye might be drawn to the maelstrom of water churned up by nearly fifty oars, or the surge of the carbon-fibre bows as they slice through the water. But even more remarkable is the synchronicity of each boat’s rowers: their limbs, bodies and blades seemingly moving with clockwork efficiency. Each of the six crews is at a slightly different point of the stroke giving the image an almost hypnotic quality.

That excitement and physicality is undoubtedly part of any rower’s experience. But talk to them about the most important teamwork lessons they’ve taken from the sport and they will begin to speak of values: trust, dedication, selflessness, determination, honesty and commitment. In truth the list could be longer. Ultimately it is a transformational experience, not only in the sense of taking an individual’s performance to a level they may only have dreamt was possible, but also how the spirit of teamwork transcends a person’s ego.

Learning to cope with rowing’s extreme physical demands of course plays a key role, but the close proximity of one rower to another combined with each one’s need to move in exactly the same way, only serves to deepen the experience.

It is a well-trodden path and one which has helped to radically change the lives of young men and women who took up rowing from the back streets of Naples, the hardships of South Africa and the backwoods of Washington. Their journey makes for a compelling story. And perhaps that is why The Boys In The Boat, Daniel James Brown’s book about the three year journey of the University of Washington’s 1936 varsity crew, has hit the best-seller lists. While some may focus on the gold medal won by the crew at the Berlin Olympics, the power of the story is really about the lifelong bonds created by their experiences.

The Russian Women's Eight join together before the race at the 2011 Samsung World Rowing Cup III in Lucerne, Switzerland ©Igor Meijer/FISA

Before he died, Bobby Moch, the coxswain of that crew, wrote eloquently of what was really important for the men who made up that legendary crew: “We truly for years and years, felt like a band of brothers. Each of us feel that is the best benefit we received from being part of the University of Washington '36 crew.”

Camaraderie like this is built in many ways. In rowing, it can be particularly deep because of the shared journey that a crew tends to make on its quest to discover its potential. Remarkably – especially in the heat of competition - rowers who you might think should know better still need to learn that they have to sacrifice something for the team to perform at its best. That was certainly the case for some of Australia’s Olympic champions during the Atlanta Games. Following a poor semifinal performance, adversity seemed to be staring the men's four, later known as the Oarsome Foursome, in the face. They’d only managed to finish third. It was not the form that would see them defend their Olympic title. More so, the Aussie rowers – at the best of times - were all pretty vocal characters. Now they were clearly working at odds with each other.

Ultimately, though, it was the values of teamwork that the Aussies had to fall back on. They had a ‘no holds barred’ honesty session the following morning, led by their coach, Noel Donaldson. “They were a really egotistical bunch of guys and it was getting in the way of them producing their best,” explained Donaldson. “I drew these pictures of four magnets polarising apart and then magnets attracting to signify the concept of them working together.”

Cox Phelan Hill and stroke seat Andrew Triggs Hodge of the British men's eight before the start of the men's eight heat at the 2013 Samsung World Rowing Cup in Lucerne, Switzerland. ©Igor Meijer/FISA

As part of the process Donaldson asked the crew to tell each other one defining thing that they would commit to do during the race and then one thing they would demand of each other. One comment in particular struck him. “Jimmy Tomkins was a master of getting in the rhythm and Mick Mackay was as tough as they come. So Mick looked at Jimmy and told him: ‘I don’t want you to coast at any stage in tomorrow’s race.’ Jimmy looks him straight back and says: 'yep no worries mate.'”

The emotions were raw, but after the session, Donaldson felt the four men were no longer four individuals but a team – and now in the best shape they’d ever been in. That lesson in team-building helped them hit the front with 500m left and they were never headed.
Sometimes the lessons in teamwork are so powerful that crews feel the need to codify them for future generations. Denmark’s lightweight men's four, that began their Olympic winning ways at the 1996 Olympics, took ownership of their team process to create ‘ten golden rules.' Never static, always dynamic, this framework helped them build a powerful culture of teamwork. Values like trust, respect, honesty and self-belief figured strongly.

Mads Rasmussen and Rasmus Quist of Denmark celebrate after winning the gold medal in the Lightweight Men's Double Sculls at the London 2012 Olympic Games. ©Manan Vatsyayana/Getty Images

There was also a recognition that for the team to grow it had to take a holistic view of each person’s personality. That meant a recognition of the life they had outside of rowing. Since then, Denmark has been notable for the way it has encouraged its teams to study or work as well as row. Sixteen years later, Thomas Poulsen – a member of that ’96 crew – coached Denmark’s lightweight men's double sculls to another Olympic title in London. Arguably, those same values helped towards the gold medal win.

From the Australia to Europe to the U.S. the stories of teamwork are undeniable, cropping up in every boathouse and around every corner. At the University of Washington, the memory of the '36 crew lives on. Olympic Champion in the men's eight in 2004 and Washington graduate Matt Deakin said, "I was real proud of them; they were a huge influence on us.” Deakin explained that at Washington freshmen are required to memorise the names of their 1936 crew. The revered Pocock shell that Moch’s crew raced in still hangs in the University of Washington boat house. It’s not only a reminder of the excellence to which they all aspire but a living symbol of the power of teamwork in a unique sport.

Copy thanks to Martin Cross