Η παγκόσμια πρωταθλήτρια της κωπηλασίας Τριανταφυλλιά Καλαμποκά ανοίγει την καρδιά της στη «Θ»
«Νέο ξεκίνημα με το ΝΟΒΑ»
Μετά από αποχή ενός έτους από την κωπηλασία η Τριανταφυλλιά Καλαμποκά σκοπεύει να επανέλθει δριμύτερη. Θεωρεί τη μεταγραφή της από τον ΟΕΑ/ΝΑΒ στο ΝΟΒΑ νέο ξεκίνημα στην καριέρα της και εφαλτήριο για ακόμη μεγαλύτερες διακρίσεις στο μέλλον. Οι τρεις φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια στην κατηγορία νέων γυναικών ανοίγει την καρδιά της στη «Θ» σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη.
Συνέντευξη στον ΒΑΣΙΛΗ ΚΡΙΣΙΛΑ
Πώς ήρθες σε επαφή με την κωπηλασία;
«Εντελώς τυχαία με παρακίνησε μια φίλη μου και σε ηλικία 17 χρονών πήγα στο ΝΟΒΑ. Εκεί έμεινα μόλις έναν μήνα και μαζί με τη φίλη μου πήγαμε στον ΟΕΑ/ΝΑΒ. Σιγά-σιγά άρχισα να βελτιώνονται και από αθλητισμό άρχισα να κάνω πρωταθλητισμό υπό τις οδηγίες τότε του αρχιπροπονητή κ. Νίκο Ιωαννίδη και με προπονητή στο γυναικείο τμήμα τον κ. Κώστα Καμμένο. Μετά το Πανελλήνιο όπου είχα τις πρώτες επιτυχίες, έγινα μέλος της Εθνικής ομάδας και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους».
Έχεις πετύχει σημαντικές διακρίσεις. Ποια θεωρείς την καλύτερή σου στιγμή;
Προσωπικά πιστεύω ότι μέχρι τώρα η καλύτερη στιγμή ήταν τα τρία συνεχόμενα χρυσά μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα το 2009, το 2010 και το 2011 στην κατηγορία νέων γυναικών. Μάλιστα την τελευταία φορά κάναμε και παγκόσμιο ρεκόρ. Επίσης θεωρώ σημαντική επιτυχία την κατάκτηση της 7ης θέσης στο παγκόσμιο πρωτάθλημα γυναικών στο ελαφρύ σκιφ και της 4ης στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα γυναικών.
Ποια γεύση σου αφήνει το 2012;
Ήταν μια πολύ δύσκολη χρόνια. Έτρεξα στο διπλό σκιφ γυναικών που δεν ταιριάζει ούτε στα κιλά μου ούτε στην ηλικία μου. Ήμουν πολύ πιο ελαφριά από τις υπόλοιπες κοπέλες και πολύ πιο μικρή, αλλά εν υπήρχαν άλλα «ελαφριά» αγωνίσματα. Πρώτα είναι η Τσιάβου με τη Γιαζιτζίδου, που βγήκαν τρίτες στους Ολυμπιακούς και μετά ήμουν εγώ. Αναγκαστικά, λοιπόν, έπρεπε να φτιάξουμε ένα άλλο πλήρωμα και πήγαμε στο «βαρύ» διπλό σκιφ. Παρ’ όλο που ξέραμε μέσα μας ότι ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα, προσπαθήσαμε, αλλά τελικά δεν κατορθώσαμε να προκριθούμε στους Ολυμπιακούς.
Ακολούθησε μια ακόμη πιο δύσκολη περίοδος για σένα…
«Σταμάτησα πέρσι το καλοκαίρι, γιατί είχα πολλά προβλήματα. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ που δεν πήρα την πρόκριση. Μ’ αυτά τα παιδιά ξεκινήσαμε όλοι μαζί και στο τέλος μόνο εγώ δεν πήγα στο Λονδίνο. Είχα να αντιμετωπίσω επιπλέον έναν τραυματισμό καθώς και γυναικολογικά προβλήματα, με συνέπεια να σταματήσω με άσχημες σκέψεις σε σημείο που δεν ήθελα καν να βλέπω κουπιά. Τότε όμως είχα δίπλα μου την οικογένειά μου, τους φίλους μου και τον προπονητή μου κ. Καμμένο, που δεν με άφησαν ποτέ. Ιδίως ο κ. Καμμένος προσπαθούσε επί μήνες να με κρατήσει στον όμιλο, έστω να κάνω προπόνηση για να συντηρούμαι, γιατί είχαμε αποφασίσει το 2012 να μείνω εκτός. Στόχος μου ήταν η Ολυμπιάδα και αφού δεν τα κατάφερα δεν υπήρχε λόγος να πιέσω ακόμη περισσότερο τον εαυτό μου. Ήθελα να μείνω εκτός για να ηρεμήσω, να τα βρω με τον εαυτό μου, να χαλαρώσω. Είχα πιεστεί πάρα πολύ όλο αυτό το διάστημα».
Τι σε έκανε να επανέλθεις;
«Τώρα νιώθω πολύ καλά. Μετά από τόσο καιρό μακριά από την κωπηλασία αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψω. Αυτό είναι που έχω μάθει να κάνω τόσα χρόνια τώρα και το αγαπώ τόσο πολύ που δεν μπορώ να το εγκαταλείψω».
Γιατί αποφάσισες να φύγεις από τον ΟΕΑ/ΝΑΒ;
«Στον όμιλο συνέβησαν πολλά άσχημα πράγματα. Κατ’ αρχήν έδιωξαν τον προπονητή που τόσα έχει προσφέρει στον σύλλογο χωρίς λόγο. Ούτε καν μας ενημέρωσαν. Αυτό με πίκρανε πολύ. Με τον κ. Καμμένο έχω συνδεθεί σε μεγάλο βαθμό. Με προπονεί από 17 χρονών και τον θεωρώ δεύτερο πατέρα μου. Μετά απ’ αυτό εκδήλωσα την επιθυμία να αποχωρήσω και μερικοί από τον όμιλο όχι μόνο δεν προσπάθησαν να με μεταπείσουν, αλλά μου έδειξαν ουσιαστικά ότι δεν με ήθελαν. Μου είπαν ότι μπορώ να φύγω όποτε θέλω κάνοντας άσχημα σχόλια για μένα. Έτσι αναγκάστηκα να αποχωρήσω.
Η φυγή σου άλλαξε τα συναισθήματά σου για τον ΟΕΑ/ΝΑΒ;
«Παρά τα όσα συνέβησαν ο ΟΕΑ/ΝΑΒ έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Αγαπώ πολύ τον όμιλο. Εκεί πέρασα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου με τους φίλους μου. Όμως η ζωή είναι απρόβλεπτη και κάποιες φορές συμβαίνουν πράγματα που δεν τα περιμένεις. Αν είχε μείνει ο κ. Καμμένος, τότε θα συνέχιζα κι εγώ στον ΟΕΑ/ΝΑΒ».
Για ποιο λόγο επέλεξες τον ΝΟΒΑ;
«Κατ’ αρχήν ο ΝΟΒΑ βρίσκεται στην πόλη μου, την οποία δεν θέλω να αποχωριστώ. Παράλληλα, όμως, διαθέτει έναν εξαιρετικό προπονητή, που στο παρελθόν έχει να επιδείξει τεράστιες επιτυχίες στην Εθνική, όπως για παράδειγμα με τον Βασίλη Πολύμερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αναφέρομαι στον κ. Γιώργο Κουρκούμπα, ο οποίος έχει μεγάλη πείρα και κάνει πολύ καλή δουλειά. Ο όμιλος τα τελευταία χρόνια ακολουθεί ανοδική πορεία και προσπαθεί να φτάσει στο σημείο που βρισκόταν παλιότερα. Για μένα ο ΝΟΒΑ είναι ένα νέο ξεκίνημα. Αρχίζω πάλι από την αρχή με την προσδοκία για ακόμη μεγαλύτερες διακρίσεις στο μέλλον».
Πώς σε υποδέχθηκαν στο ΝΟΒΑ;
«Για να είμαι ειλικρινής εγώ απευθύνθηκα πρώτη στο ΝΟΒΑ και οι άνθρωποι με υποδέχθηκαν με μεγάλη ζεστασιά. Ο προπονητής κ. Γιώργος Κουρκούμπας και ο έφορος κ. Βασίλης Ζαχείλας μέχρι τώρα έχουν κάνει τα πάντα για να έχω τις καλύτερες συνθήκες προετοιμασίας και οφείλω να τους ευχαριστήσω. Επίσης προπονητές στο ΝΟΒΑ είναι ο Απόστολος Κουρκούμπας και ο Βαγγέλης Κουλορίζος, με τον οποίο συνυπήρξαμε για αρκετό διάστημα στον ΟΕΑ/ΝΑΒ και είμαστε πολύ φίλοι. Είμαι αισιόδοξη πως στο ΝΟΒΑ θα έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία και όλα θα πάνε καλά».
Ποια κατάσταση συνάντησες στο ΝΟΒΑ;
Ο ΝΟΒΑ είναι ένας ιστορικός σύλλογος και στο τμήμα κωπηλασίας διαπίστωσα ότι έχει πολύ καλή οργάνωση. Εκεί βρήκα την ηρεμία που χρειαζόμουν. Στη διάθεση των αθλητών υπάρχουν αρκετές βάρκες, όπως έχει κάνει και με μένα. Η αλήθεια είναι πως έχω κι εγώ μια δική μου βάρκα, η οποία αποκτήθηκε μέσω χορηγίας με τη μεσολάβηση της οικογένειάς μου και ακόμη βρίσκεται στις εγκαταστάσεις του ΟΕΑ/ΝΑΒ. Τώρα βρισκόμαστε σε επαφές με τον ΟΕΑ/ΝΑΒ για να την πάρω μαζί μου στο ΝΟΒΑ. Ελπίζω να βρεθεί λύση».
Τώρα βρίσκεσαι σε στάδιο προετοιμασίας;
«Ήδη έχω ξεκινήσει προετοιμασία για να επαναφέρω τον εαυτό μου στο σημείο που βρισκόταν πριν. Ήμουν ένα χρόνο εκτός και είναι λίγο δύσκολο. Για το λόγο αυτό έχω αρχίσει προπονήσεις από τον Αύγουστο και βρίσκομαι σε καλό δρόμο. Κατάφερα να ξαναμπώ στην Εθνική, έχω ήδη κάνει δύο κοινόβια από τον Οκτώβριο που ξεκίνησε η προετοιμασία, ενώ σε δύο εβδομάδες θα πάω πάλι σε κοινόβιο. Στην κωπηλασία τα πράγματα είναι πιο δύσκολα σε σχέση με άλλα αθλήματα. Δεν έχει καμία σημασία ποιος είσαι ή τι έχεις πετύχει στο παρελθόν. Όλοι ανεξαιρέτως περνάμε από τεστ και με βάσει αυτά αξιολογούμαστε και κρινόμαστε ικανοί για να φορέσουμε τη φανέλα με το εθνόσημο, κερδίζοντας ταυτόχρονα θέση σε μια καλή βάρκα. Επομένως το ότι κατάφερα να ξαναμπώ στην Εθνική σημαίνει πολλά για μένα».
Μπροστά σου έχεις κάποιους αγώνες…
«Οι περισσότεροι αγώνες έχουν προγραμματιστεί από τον Μάιο και μετά και συγκεκριμένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, Μεσογειακοί Αγώνες, Παγκόσμια Κύπελλα και η χρονιά κλείνει ουσιαστικά με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Κορέα. Τώρα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, καθώς πλέον ανήκω στην κατηγορία των γυναικών. Ο ανταγωνισμός είναι έντονος από έμπειρες αθλήτριες και θα χρειαστεί πολύ μεγάλη προσπάθεια. Βέβαια θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τα πληρώματα που θα συγκροτηθούν. Αυτό που θέλω είναι να βρίσκομαι στην Εθνική ομάδα σε μια καλή κατάσταση και από κει και πέρα είναι θέμα του προπονητή».
Πώς νιώθεις που για πρώτη φορά θα αγωνιστείς ενάντια στον ΟΕΑ/ΝΑΒ;
«Στο φετινό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα θα κάνω ντεμπούτο με το ΝΟΒΑ. Σίγουρα θα είναι παράξενο, καθώς για πρώτη φορά θα έχω αντίπαλο τον ΟΕΑ/ΝΑΒ. Τα συναισθήματα θα είναι περίεργα, αλλά από τη στιγμή που πήρα αυτή την απόφαση, θα υποστηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις τον ΝΟΒΑ. Πάντως το Πανελλήνιο έχει γίνει πολύ δύσκολο. Όταν έχεις μπροστά σου αθλήτριες της κλάσης της Τσιάβου και της Γιαζιτζίδου είναι σαν να μετέχεις σε μια μικρή Ολυμπιάδα. Πάντως από την πλευρά μου θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό με στόχο ένα μετάλλιο».
Το όνειρό σου, όμως, παραμένει η Ολυμπιάδα…
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το όνειρο κάθε αθλητή. Μέχρι στιγμής είμαι ικανοποιημένη με όσα έχω πετύχει, με μοναδική πικρία τον αποκλεισμό μου από το Λονδίνο. Τώρα ξεκινά μια καινούργια τετραετία. Όλοι οι αγώνες που θα ακολουθήσουν ουσιαστικά θα έχουν επιστέγασμα τους Ολυμπιακούς του 2016. Θέλω πολύ να πάω στο Ρίο, αλλά για να το πετύχω χρειάζεται μεθοδική προπόνηση και μεγάλη υπομονή.
Πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα ενός πρωταθλητή;
Για να φτάσεις στην κορυφή απαιτούνται θυσίες. Χρειάζεται μετρημένη ζωή, σωστή διατροφή και σκληρή δουλειά. Για παράδειγμα αυτή την περίοδο κάνουμε έξι ώρες προπόνηση την ημέρα. Μετά δεν μένει και πολύς χρόνος, γιατί έχεις ανάγκη από χαλάρωση και ξεκούραση. Έχω κλείσει τα 23 και τα τελευταία έξι χρόνια ακολουθώ αυτό τον τρόπο ζωής. Ειλικρινά δεν με πειράζει καθόλου. Η κωπηλασία είναι ένα άθλημα που με γεμίζει και δεν μου λείπουν άλλου είδους διασκεδάσεις. Ακόμη και τον χρόνο που έμεινα εκτός κωπηλασίας, πάλι ήμουν προσεκτική. Είναι θέμα επιλογής».
Υπάρχουν πρόσωπα που θα ήθελες να ευχαριστήσεις μέσα από τη μέχρι τώρα πορεία σου στην κωπηλασία;
«Αρκετοί είναι οι άνθρωποι που με στήριξαν και εξακολουθούν να με στηρίζουν. Πρώτα απ’ όλα φυσικά η οικογένειά μου και οι φίλοι μου, τους οποίους νιώθω πολύ κοντά μου. Οφείλω να ευχαριστήσω τον αρχιπροπονητή στον ΟΕΑ/ΝΑΒ όταν ξεκίνησα την κωπηλασία, τον κ. Νίκο Ιωαννίδη και ιδιαίτερα τον κ. Κώστα Καμμένο, τον άνθρωπο που ήταν στο πλευρό μου αυτά τα έξι χρόνια. Τον συμβουλεύομαι για πολλά θέματα, γιατί δεν είναι μόνο εξαιρετικός προπονητής αλλά και σπουδαίος άνθρωπος. Επίσης θα ήθελα να αφιερώσω την επιστροφή μου στον παππού μου. Το διάστημα της αποχής μού έλεγε ότι δεν πρέπει να εγκαταλείψω την προσπάθεια. Δυστυχώς τον χάσαμε πριν τρεις μήνες, αλλά αυτό που με παρηγορεί είναι ότι πρόλαβε να με ξαναδεί στην κωπηλασία και το του είπα πριν φύγει από κοντά μας»...
«Νέο ξεκίνημα με το ΝΟΒΑ»
Μετά από αποχή ενός έτους από την κωπηλασία η Τριανταφυλλιά Καλαμποκά σκοπεύει να επανέλθει δριμύτερη. Θεωρεί τη μεταγραφή της από τον ΟΕΑ/ΝΑΒ στο ΝΟΒΑ νέο ξεκίνημα στην καριέρα της και εφαλτήριο για ακόμη μεγαλύτερες διακρίσεις στο μέλλον. Οι τρεις φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια στην κατηγορία νέων γυναικών ανοίγει την καρδιά της στη «Θ» σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη.
Συνέντευξη στον ΒΑΣΙΛΗ ΚΡΙΣΙΛΑ
Πώς ήρθες σε επαφή με την κωπηλασία;
«Εντελώς τυχαία με παρακίνησε μια φίλη μου και σε ηλικία 17 χρονών πήγα στο ΝΟΒΑ. Εκεί έμεινα μόλις έναν μήνα και μαζί με τη φίλη μου πήγαμε στον ΟΕΑ/ΝΑΒ. Σιγά-σιγά άρχισα να βελτιώνονται και από αθλητισμό άρχισα να κάνω πρωταθλητισμό υπό τις οδηγίες τότε του αρχιπροπονητή κ. Νίκο Ιωαννίδη και με προπονητή στο γυναικείο τμήμα τον κ. Κώστα Καμμένο. Μετά το Πανελλήνιο όπου είχα τις πρώτες επιτυχίες, έγινα μέλος της Εθνικής ομάδας και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους».
Έχεις πετύχει σημαντικές διακρίσεις. Ποια θεωρείς την καλύτερή σου στιγμή;
Προσωπικά πιστεύω ότι μέχρι τώρα η καλύτερη στιγμή ήταν τα τρία συνεχόμενα χρυσά μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα το 2009, το 2010 και το 2011 στην κατηγορία νέων γυναικών. Μάλιστα την τελευταία φορά κάναμε και παγκόσμιο ρεκόρ. Επίσης θεωρώ σημαντική επιτυχία την κατάκτηση της 7ης θέσης στο παγκόσμιο πρωτάθλημα γυναικών στο ελαφρύ σκιφ και της 4ης στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα γυναικών.
Ποια γεύση σου αφήνει το 2012;
Ήταν μια πολύ δύσκολη χρόνια. Έτρεξα στο διπλό σκιφ γυναικών που δεν ταιριάζει ούτε στα κιλά μου ούτε στην ηλικία μου. Ήμουν πολύ πιο ελαφριά από τις υπόλοιπες κοπέλες και πολύ πιο μικρή, αλλά εν υπήρχαν άλλα «ελαφριά» αγωνίσματα. Πρώτα είναι η Τσιάβου με τη Γιαζιτζίδου, που βγήκαν τρίτες στους Ολυμπιακούς και μετά ήμουν εγώ. Αναγκαστικά, λοιπόν, έπρεπε να φτιάξουμε ένα άλλο πλήρωμα και πήγαμε στο «βαρύ» διπλό σκιφ. Παρ’ όλο που ξέραμε μέσα μας ότι ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα, προσπαθήσαμε, αλλά τελικά δεν κατορθώσαμε να προκριθούμε στους Ολυμπιακούς.
Ακολούθησε μια ακόμη πιο δύσκολη περίοδος για σένα…
«Σταμάτησα πέρσι το καλοκαίρι, γιατί είχα πολλά προβλήματα. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ που δεν πήρα την πρόκριση. Μ’ αυτά τα παιδιά ξεκινήσαμε όλοι μαζί και στο τέλος μόνο εγώ δεν πήγα στο Λονδίνο. Είχα να αντιμετωπίσω επιπλέον έναν τραυματισμό καθώς και γυναικολογικά προβλήματα, με συνέπεια να σταματήσω με άσχημες σκέψεις σε σημείο που δεν ήθελα καν να βλέπω κουπιά. Τότε όμως είχα δίπλα μου την οικογένειά μου, τους φίλους μου και τον προπονητή μου κ. Καμμένο, που δεν με άφησαν ποτέ. Ιδίως ο κ. Καμμένος προσπαθούσε επί μήνες να με κρατήσει στον όμιλο, έστω να κάνω προπόνηση για να συντηρούμαι, γιατί είχαμε αποφασίσει το 2012 να μείνω εκτός. Στόχος μου ήταν η Ολυμπιάδα και αφού δεν τα κατάφερα δεν υπήρχε λόγος να πιέσω ακόμη περισσότερο τον εαυτό μου. Ήθελα να μείνω εκτός για να ηρεμήσω, να τα βρω με τον εαυτό μου, να χαλαρώσω. Είχα πιεστεί πάρα πολύ όλο αυτό το διάστημα».
Τι σε έκανε να επανέλθεις;
«Τώρα νιώθω πολύ καλά. Μετά από τόσο καιρό μακριά από την κωπηλασία αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψω. Αυτό είναι που έχω μάθει να κάνω τόσα χρόνια τώρα και το αγαπώ τόσο πολύ που δεν μπορώ να το εγκαταλείψω».
Γιατί αποφάσισες να φύγεις από τον ΟΕΑ/ΝΑΒ;
«Στον όμιλο συνέβησαν πολλά άσχημα πράγματα. Κατ’ αρχήν έδιωξαν τον προπονητή που τόσα έχει προσφέρει στον σύλλογο χωρίς λόγο. Ούτε καν μας ενημέρωσαν. Αυτό με πίκρανε πολύ. Με τον κ. Καμμένο έχω συνδεθεί σε μεγάλο βαθμό. Με προπονεί από 17 χρονών και τον θεωρώ δεύτερο πατέρα μου. Μετά απ’ αυτό εκδήλωσα την επιθυμία να αποχωρήσω και μερικοί από τον όμιλο όχι μόνο δεν προσπάθησαν να με μεταπείσουν, αλλά μου έδειξαν ουσιαστικά ότι δεν με ήθελαν. Μου είπαν ότι μπορώ να φύγω όποτε θέλω κάνοντας άσχημα σχόλια για μένα. Έτσι αναγκάστηκα να αποχωρήσω.
Η φυγή σου άλλαξε τα συναισθήματά σου για τον ΟΕΑ/ΝΑΒ;
«Παρά τα όσα συνέβησαν ο ΟΕΑ/ΝΑΒ έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Αγαπώ πολύ τον όμιλο. Εκεί πέρασα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου με τους φίλους μου. Όμως η ζωή είναι απρόβλεπτη και κάποιες φορές συμβαίνουν πράγματα που δεν τα περιμένεις. Αν είχε μείνει ο κ. Καμμένος, τότε θα συνέχιζα κι εγώ στον ΟΕΑ/ΝΑΒ».
Για ποιο λόγο επέλεξες τον ΝΟΒΑ;
«Κατ’ αρχήν ο ΝΟΒΑ βρίσκεται στην πόλη μου, την οποία δεν θέλω να αποχωριστώ. Παράλληλα, όμως, διαθέτει έναν εξαιρετικό προπονητή, που στο παρελθόν έχει να επιδείξει τεράστιες επιτυχίες στην Εθνική, όπως για παράδειγμα με τον Βασίλη Πολύμερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αναφέρομαι στον κ. Γιώργο Κουρκούμπα, ο οποίος έχει μεγάλη πείρα και κάνει πολύ καλή δουλειά. Ο όμιλος τα τελευταία χρόνια ακολουθεί ανοδική πορεία και προσπαθεί να φτάσει στο σημείο που βρισκόταν παλιότερα. Για μένα ο ΝΟΒΑ είναι ένα νέο ξεκίνημα. Αρχίζω πάλι από την αρχή με την προσδοκία για ακόμη μεγαλύτερες διακρίσεις στο μέλλον».
Πώς σε υποδέχθηκαν στο ΝΟΒΑ;
«Για να είμαι ειλικρινής εγώ απευθύνθηκα πρώτη στο ΝΟΒΑ και οι άνθρωποι με υποδέχθηκαν με μεγάλη ζεστασιά. Ο προπονητής κ. Γιώργος Κουρκούμπας και ο έφορος κ. Βασίλης Ζαχείλας μέχρι τώρα έχουν κάνει τα πάντα για να έχω τις καλύτερες συνθήκες προετοιμασίας και οφείλω να τους ευχαριστήσω. Επίσης προπονητές στο ΝΟΒΑ είναι ο Απόστολος Κουρκούμπας και ο Βαγγέλης Κουλορίζος, με τον οποίο συνυπήρξαμε για αρκετό διάστημα στον ΟΕΑ/ΝΑΒ και είμαστε πολύ φίλοι. Είμαι αισιόδοξη πως στο ΝΟΒΑ θα έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία και όλα θα πάνε καλά».
Ποια κατάσταση συνάντησες στο ΝΟΒΑ;
Ο ΝΟΒΑ είναι ένας ιστορικός σύλλογος και στο τμήμα κωπηλασίας διαπίστωσα ότι έχει πολύ καλή οργάνωση. Εκεί βρήκα την ηρεμία που χρειαζόμουν. Στη διάθεση των αθλητών υπάρχουν αρκετές βάρκες, όπως έχει κάνει και με μένα. Η αλήθεια είναι πως έχω κι εγώ μια δική μου βάρκα, η οποία αποκτήθηκε μέσω χορηγίας με τη μεσολάβηση της οικογένειάς μου και ακόμη βρίσκεται στις εγκαταστάσεις του ΟΕΑ/ΝΑΒ. Τώρα βρισκόμαστε σε επαφές με τον ΟΕΑ/ΝΑΒ για να την πάρω μαζί μου στο ΝΟΒΑ. Ελπίζω να βρεθεί λύση».
Τώρα βρίσκεσαι σε στάδιο προετοιμασίας;
«Ήδη έχω ξεκινήσει προετοιμασία για να επαναφέρω τον εαυτό μου στο σημείο που βρισκόταν πριν. Ήμουν ένα χρόνο εκτός και είναι λίγο δύσκολο. Για το λόγο αυτό έχω αρχίσει προπονήσεις από τον Αύγουστο και βρίσκομαι σε καλό δρόμο. Κατάφερα να ξαναμπώ στην Εθνική, έχω ήδη κάνει δύο κοινόβια από τον Οκτώβριο που ξεκίνησε η προετοιμασία, ενώ σε δύο εβδομάδες θα πάω πάλι σε κοινόβιο. Στην κωπηλασία τα πράγματα είναι πιο δύσκολα σε σχέση με άλλα αθλήματα. Δεν έχει καμία σημασία ποιος είσαι ή τι έχεις πετύχει στο παρελθόν. Όλοι ανεξαιρέτως περνάμε από τεστ και με βάσει αυτά αξιολογούμαστε και κρινόμαστε ικανοί για να φορέσουμε τη φανέλα με το εθνόσημο, κερδίζοντας ταυτόχρονα θέση σε μια καλή βάρκα. Επομένως το ότι κατάφερα να ξαναμπώ στην Εθνική σημαίνει πολλά για μένα».
Μπροστά σου έχεις κάποιους αγώνες…
«Οι περισσότεροι αγώνες έχουν προγραμματιστεί από τον Μάιο και μετά και συγκεκριμένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, Μεσογειακοί Αγώνες, Παγκόσμια Κύπελλα και η χρονιά κλείνει ουσιαστικά με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Κορέα. Τώρα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, καθώς πλέον ανήκω στην κατηγορία των γυναικών. Ο ανταγωνισμός είναι έντονος από έμπειρες αθλήτριες και θα χρειαστεί πολύ μεγάλη προσπάθεια. Βέβαια θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τα πληρώματα που θα συγκροτηθούν. Αυτό που θέλω είναι να βρίσκομαι στην Εθνική ομάδα σε μια καλή κατάσταση και από κει και πέρα είναι θέμα του προπονητή».
Πώς νιώθεις που για πρώτη φορά θα αγωνιστείς ενάντια στον ΟΕΑ/ΝΑΒ;
«Στο φετινό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα θα κάνω ντεμπούτο με το ΝΟΒΑ. Σίγουρα θα είναι παράξενο, καθώς για πρώτη φορά θα έχω αντίπαλο τον ΟΕΑ/ΝΑΒ. Τα συναισθήματα θα είναι περίεργα, αλλά από τη στιγμή που πήρα αυτή την απόφαση, θα υποστηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις τον ΝΟΒΑ. Πάντως το Πανελλήνιο έχει γίνει πολύ δύσκολο. Όταν έχεις μπροστά σου αθλήτριες της κλάσης της Τσιάβου και της Γιαζιτζίδου είναι σαν να μετέχεις σε μια μικρή Ολυμπιάδα. Πάντως από την πλευρά μου θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό με στόχο ένα μετάλλιο».
Το όνειρό σου, όμως, παραμένει η Ολυμπιάδα…
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το όνειρο κάθε αθλητή. Μέχρι στιγμής είμαι ικανοποιημένη με όσα έχω πετύχει, με μοναδική πικρία τον αποκλεισμό μου από το Λονδίνο. Τώρα ξεκινά μια καινούργια τετραετία. Όλοι οι αγώνες που θα ακολουθήσουν ουσιαστικά θα έχουν επιστέγασμα τους Ολυμπιακούς του 2016. Θέλω πολύ να πάω στο Ρίο, αλλά για να το πετύχω χρειάζεται μεθοδική προπόνηση και μεγάλη υπομονή.
Πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα ενός πρωταθλητή;
Για να φτάσεις στην κορυφή απαιτούνται θυσίες. Χρειάζεται μετρημένη ζωή, σωστή διατροφή και σκληρή δουλειά. Για παράδειγμα αυτή την περίοδο κάνουμε έξι ώρες προπόνηση την ημέρα. Μετά δεν μένει και πολύς χρόνος, γιατί έχεις ανάγκη από χαλάρωση και ξεκούραση. Έχω κλείσει τα 23 και τα τελευταία έξι χρόνια ακολουθώ αυτό τον τρόπο ζωής. Ειλικρινά δεν με πειράζει καθόλου. Η κωπηλασία είναι ένα άθλημα που με γεμίζει και δεν μου λείπουν άλλου είδους διασκεδάσεις. Ακόμη και τον χρόνο που έμεινα εκτός κωπηλασίας, πάλι ήμουν προσεκτική. Είναι θέμα επιλογής».
Υπάρχουν πρόσωπα που θα ήθελες να ευχαριστήσεις μέσα από τη μέχρι τώρα πορεία σου στην κωπηλασία;
«Αρκετοί είναι οι άνθρωποι που με στήριξαν και εξακολουθούν να με στηρίζουν. Πρώτα απ’ όλα φυσικά η οικογένειά μου και οι φίλοι μου, τους οποίους νιώθω πολύ κοντά μου. Οφείλω να ευχαριστήσω τον αρχιπροπονητή στον ΟΕΑ/ΝΑΒ όταν ξεκίνησα την κωπηλασία, τον κ. Νίκο Ιωαννίδη και ιδιαίτερα τον κ. Κώστα Καμμένο, τον άνθρωπο που ήταν στο πλευρό μου αυτά τα έξι χρόνια. Τον συμβουλεύομαι για πολλά θέματα, γιατί δεν είναι μόνο εξαιρετικός προπονητής αλλά και σπουδαίος άνθρωπος. Επίσης θα ήθελα να αφιερώσω την επιστροφή μου στον παππού μου. Το διάστημα της αποχής μού έλεγε ότι δεν πρέπει να εγκαταλείψω την προσπάθεια. Δυστυχώς τον χάσαμε πριν τρεις μήνες, αλλά αυτό που με παρηγορεί είναι ότι πρόλαβε να με ξαναδεί στην κωπηλασία και το του είπα πριν φύγει από κοντά μας»...
